மகாத்மா மௌனேஸ்வரர்

               

                                                  மகாத்மா மௌனேஸ்வரர்
                  சுமார் 800 ஆண்டுகட்கு முன் , கர்நாடக மாநிலம் குல்பர்க்கா ஜில்லா , கோனாலா எனும் கிராமத்தில் சேஷப்பா சேஷம்மா எனும் விஸ்வகர்ம தம்பதிகட்கு ஆதிலிங்கேஸ்வரஸ்வாமியின் அருளால் பிறந்தவர் மௌனேஷா எனும் மகான் .கல்வி கற்க , உரிய வயதில் இவரை ஒரு குருகுலத்தில் சேர்த் தார்கள் .பயிற்சி துவங்கு முன் , ஆசிரியர் இவரை " ஓம் " என்று சொல்லச் சொன்னார் .இவரோ , ஆசிரியரிடம் ' ' ஓம் ' ' எனும் சொல்லுக்கு என்ன பொருள் என்று கேட்க , பொருள் சொல்லத் தெரியாத ஆசிரியர் கோபமுற்று , இவரை அடிக்க கையை ஓங்கினார் .அந்தோ பரிதாபம் !ஓங்கிய கை அப்படியே நின்று விட்டது .உடனே ஆசிரியர் சிறுவனிடம் மன்னிப்புக் கேட்க , அவர் ஓம் எனும் சொல்லின் ( ஓங்காரம் ) பொருளைக் கூறி , ஆசிரியரின் கையை கீழே இறக்கி விட்டார் .அத்தோடு சிறுவன் மெளனேஷாவின் பள்ளிப்படிப்பு முடிவுற்றது .!மௌனேஷாவுக்கு நமது சம்பிரதாயப்படி , பூணூல் அணி விக்க ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது .குல குருவானவர் வந்து சடங் குகளை செய்ய துவங்கியதும் , குருவின் உடலெல்லாம் தீப்பற்றி எரிவது போல இருந்தது .சிறுவன் மௌனேஷாவின் அருளால் மேற்படி எரிச்சல் அடங்கியது .வெறும் ஹோமம் செய்வதால் யாதொரு பயனும் இல்லை என்றும் , நம்மிடமுள்ள எல்லா தீய குணங்களையும் எரித்தாலொழிய நாம் பரிசுத்தமானவர்களாக முடியாதென்றும் மௌனேஷா அவருக்கு அறிவுரை கூறினார் .ஒரு சமயம் சிறுவன் மௌனேஷா , தன்னைப் போன்ற சிறுவர்களுடன் பந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தான் .அவர்க ளோடு சூராபூர் இளவரசனும் விளையாடினான் .சூராபூர் இளவரசன் தவறாக விளையாடியதோடு .மௌனேஷாவை தோற்று விட்டதாக கூறியதால் , இளவரசனை மௌனேஷா பந்தால் அடிக்க , அடிபட்ட இளவரசன் கீழே விழுந்து இறந்து போனான் .அதனால் சூராபூர் அரசன் மௌனேஷாவை தூக்கிலிடும்படி ஆணையிட்டான் .மௌனேஷாவைக் கண்டுபிடிக்க முடியாத தால் , அவனது பெற்றோரை தூக்கிலிடும்படி பணித்தான் .உடனே மெளனேஷா அங்கு தோன்றி , இளவரசன்தான் தவறு செய் தாளென்றும் , தீர விசாரிக்காமல் அரசன் தண்டனை தரலா காது என்றும் கூறி , வேண்டுமானால் இளவரசனையே கேட்டுப் பாருங்கள் என்று சொல்லி , இளவரசனை கூப்பிட்டான் , இள வரசனும் உயிர் பெற்றெழுந்து தான் செய்த தவறை ஒப்புக் கொண்டான் .அரசனும் மெளனேஷாவை வணங்கிப் போற்றி மன்னிப்புக்கேட்டான் .மகான் மெளனேஸ்வரா இவ்வாறாக சிறுவயது முதல் பல சித் து விளையாடல்களை நடத்தி , மக்களின் அறியாமையைப் போக்கவும் , மூட நம்பிக்கைகளை ஒழிக்கவும் எல்லா மதங்களையும் சமமாக பாவிக்கவும் ஏராள மான உபதேசங்களை செய்து அருளியுள்ளார் .அதனால் முகம்மதியர்களும் அவரை ஒரு மகானாக மதித்துப் போற்றினர் .அப்போது பீஜப்பூர் நவாப் பாயிருந்த அடில்ஷா என்பவரும் அவரையே சரணடைந்து , மகான் மெளனேஷாவே , உலகில் தோன்றிய மகான்களுக்கெல் லாம் மேலானவர் என்று போற்றி புகழ்ந்துள்ளார் .தமது இறுதிக்காலத்தில் , மகான் மௌனேஷா கிருஷ்ணா நதிக்கரையிலுள்ள டிந்தானி எனும் இடத்தை தேர்ந் தெடுத்து யோக நிஷ்டையிலிருந்தார் .அங்கு கிருஷ்ணா நதி பின் நீரோட்டத்தால் ஏற்பட்ட சலசலப்பும் , பெரும் ஓசையும் அவருடைய மோனதவத்திற்கு இடைஞ்சலாயிருந்ததால் , சுமார் ஒரு மைல் சுற்றளவுக்குள் எவ்வித ஓசையுமின்றி மெதுவாக ஓடும்படி , கிருஷ்ணா நதிக்கு அவர் கட்டளையிட , கிருஷ்ணாவும் அதை ஏற்று மிகவும் அமைதியாக ஓடிக்கொண்டிருக்கிறாள் .இப்போதும் அவர் சமாதியடைந்த மௌனேஸ்வரா கோயிலின் அருகில் கிருஷ்ணா நதி அமைதியாக சென்று கொண்டிருப்பதை நாம் காணலாம் .

KSமுத்துசாமி ஆச்சாரியார்

                       

                     பிரிட்டானியப் பேரரசில் கதிரவன் ஒருபோதும் மறைவதில்லை என்று கூறி எக்காளமிட்டு வெறியாட்டமிட்ட வெள்ளையரை எதிர்த்து உரிமைக்குரல் கொடுத்தான் மாவீரன் கட்டபொம்மன் !ஆனால் துரோகத்திற்குத் துணை போகிய எட்டப்பன் என்பவனால் போராட்ட காலத்தில் அந்த மாவீரன் வெள்ளையரிடம் காட்டிக் கொடுக்கப்பட்டான் .விளைவு ?ராஜதுரோகக் குற்றத்திற்கான மரண தண்டனை !அந்த மாவீரன் , தூக்குக் கயிற்றை துணிந்து முத்தமிட்ட ஊர் ' கயத்தாறு " என்னும் பெயருடைய சிறப்புடைச் சிற்றூராகும் . மதுரையிலிருந்து ஏறத்தாழ 120 கி . மீ . தொலைவில் அமைந்துள்ள , வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க கயத்தாறை ' வெட்டும் பெருமாள் " என்ற குறுநில மன்னன் ஆட்சி செய்து வந்தான் .அவனது ஆட்சி சீரும் , சிறப்பும் பெற்று விளங்கக் காரணமாகத் திகழ்ந்தவர் அவருடைய மதியமைச்சர் என்பதும் , அவரது பெயர் " சிவராமலிங்க ஆச்சாரியார் " என்பதும் கயத்தாற்றில் இன்று கர்ண பரம்பரைச் செய்தியாகத் திகழ்வதை நாம் உணர முடிகிறது .இவ்வாறாக , நம் கருத்தைக் கவரும் கயத்தாறு என்னும் ஊரில் , மர வேலை மாமன்னர் என்று நம்மவராலும் , வெள்ளையராலும் பாராட்டிச் சீராட்டப்பட்ட " மரவேலை மயன் " ஒருவர்வாழ்ந்து வந்தார் .பதக்கங்கள் பல பெற்ற பெருமைக்குரியவரா திகழ்ந்திருந்த அச்சான்றோரின் பெயர் ' ' சங்கர நாரா ஆச்சாரியார் ' என்பதாகும் .மதியமைச்சரின் வழிவம் அச்சான்றோர் , அன்பும் , பண்பும் ஒருங்கே அமையப்பெற்ற தம் துணைவியார் அன்னபூர்ணம் என்பவருடன் இல்லறமாம் நல்லறத்தைச் சீரும் சிறப்புமாய் இனிதே நடத்தி வந்தார் ." அறத்தாற்றின் இல்வாழ்க்கை யாற்றின் புறத்தாற்றிற் போஒய்ப் பெறுவ தெவன் . " என்ற செந்நாப் போதரின் செம்மொழிக்கிணங்க வாழ்க்கை நடத்திய அன்னார்க்கு 14.10.1905 அன்று தெய்வத் திருவருளால் ஓர் ஆண் மகவு பிறந்தது .அந்த ஆண்மகவே பின்னாளில் விடுதலைப் போரில் வீரச் செயல் பல புரிந்த தியாகி கே .எஸ் .முத்துசாமி ஆச்சாரியார் ஆவார் .கயத்தாறில் வாழ்ந்து வந்த முத்துசாமியின் பெற்றோர் , தொழில் முன்னேற்றம் குறித்து விருதுநகர் சென்றடைந்தனர் .துள்ளித் திரிந்த முத்துசாமி , பள்ளிப் பருவம் எய்தியதும் புள்ளிக் கணக்குப் பயில சுடித்திரிய வித்யாசாலை என்னும் பள்ளியில் சேர்க்கப்பட்டார் .முத்துசாமி படித்துக்கொண்டிருந்த அந்தப் பள்ளியில் அவருக்கு மிக நெருங்கிய நண்பர் ஒருவர் இருந்தார் .முதல் வகுப்பிலிருந்தே முத்துச்சாமியார் அருகில் அமர்ந்திருந்த அவரும் , முத்துசாமியும் ஈருடலும் , ஓருயிருமாகப் பழகி வந்தார்கள் .பிற்காலத்தில் " விருதுநகர் இரட்டையர் " என்று தமிழ்நாடு அரசு வெளியிட்ட ( பள்ளிப் பாடநூலான ) இந்திய வரலாறு என்னும் நூல் இதை விளக்குவதாக உள்ளது .முத்துசாமி சுறுசுறுப்பும் ஆர்வமும் , துடிப்பும் மிக்கவராகத் திகழ்ந்தார் .அதன் காரணமாக அவரிடம் மிகுந்த மரியாதையும் ஈடுபாடும் வைத்திருந்த அவரது நண்பர் பொதுவாக அமைதியாகவே இருப்பார் .எங்கு சென்றாலும் இருவரும் ஒன்றாகவே செல்லும் பழக்கம் இருந்தது .பாடசாலையும் அங்கு கற்பிக்கப்பட்ட பாடங்களும் முத்துசாமிக்குப் பாரமாகத் தோன்றியது .அடிக்கடி அங்கு நிகழும் ஊர்வலங்களும் போராட்டங்களும் இரும்பை ஈர்க்கும் காந்தமாய்அவரை ஈர்க்கத் துவங்கின .சுதந்திரப் போராட்ட உணர்வு , சுவாலைப் பெருநெருப்பாய்த் திகழ்ந்திருந்தது .விளைவு ?எட்டாம் வகுப்புப் படித்துக் கொண்டிருந்த முத்துசாமி தன் பள்ளிப் படிப்பிற்கு ஒரு புள்ளி வைத்து வெளியேறிவிட்டார் .இவர் வெளியேறியதால் முதல் வகுப்பிலிருந்து எட்டாம் வகுப்பு வரை இவருடன் ஒன்றாகவே படித்து , பழகி , இவரிடம் மிகுதியான பற்றும் மரியாதையும் , ஈடுபாடும் கொண்டிருந்த அந்த நண்பரும் வெளியேறி விட்டார் , முத்துசாமி போலவே சுதந்திர உணர்வு என்னும் சுட்டெரிக்கும் பெரு நெருப்பு அவரையும் பற்றிப் படர்ந்திருந்தது .பின்னாளில் " கர்மவீரர் என்ற சிறப்புப் பெயருடன் உலகம் போற்ற வாழ்ந்த உத்தமக் காமராசரே அந்த நண்பர் ! - இருவரது மூளைக்குமே ஏட்டுக் கல்வி எட்டவில்லை போலும் ! ஆனால் 15 வயது இளம் பருவத்திலேயே பெரிய அரசியல்வாதிகளுக்குக் கூட இல்லாத அளவில் அரசியல் அறிவும் , ஆர்வமும் இருவருக்கும் ஏற்பட்டிருந்தது . விதியின் விளையாட்டை யாரே நிர்ணயிக்க வல்லார் ? முதல் உலகப் பெரும்போர் - அன்னிபெசண்ட்அ்மையார் துவக்கிய ஹோம்ரூல் இயக்கம் - 1919ல் ஜாலியன் வாலாபாக்கில் நிகழ்ந்த மிருகத்தனமான படுகொலைகள் - காங்கிரசில் தலைமையேற்றுப் புது வழிகாட்டிய புனிதன் காந்திஜியின் அறப்போராட்டங்கள் ஆகியவற்றில் முத்துசாமிக்கு அளவற்ற ஈடுபாடு ஏற்பட்டது . அதன் விளைவாக 1920 ஆம் ஆண்டில் ஒத்துழையாமைப் போரில் குதித்தார் . அப்போது அவருக்கு 15 வயது ஆகியிருந்தது . மனவேகத்திற்கு உடல் வேகம் ஈடுகொடுக்வேண்டாமா ? சிறுவனால் என்ன சாதித்திருக்க இயலும் என்கிறீர்களா ? இலங்கைக்குப் பாலம் அமைக்கும் முயற்சியில் இராமபிரானுக்கு அணில் துணை செய்ததாகப் புராணங்கள் புகல் கின் றனவே ! நம் முத்துசாமி மட்டும் விதிவிலக்காக இருப்பாரா ? | ஒத்துழையாமை இயக்கப் போராட்டம் பற்றிய சுவரொட்டிகளை வெள்ளையர்க்குத் தெரியாமல் இரவோடிரவாக வீதிகளில் உள்ள சுவர்களில் ஒட்டுதல் வீடுதோறும் சென்று துண்டுப் பிரசுரங்களை வழங்குதல் போராட்டப் பெருந்தலைவர்களின் உடனிருந்து , போராட்டம் வெற்றிபெற அவர்களுக்குத் தேவையான சிறுசிறு உதவிகள் செய்தல் , என்று இவ்வாறாக இராமாயணச் சிற்றணிலாக அந்தப்பிஞ்சு வயதிலேயே நம் அருமை முத்துசாமி திகழ்ந்திருந்தார் !- 1923 - ஆம் ஆண்டு மதுரை மாநகரில் கள்ளுக்கடை மறியல் போராட்டம் நடைபெற்றது .அப்போராட்டம் வெற்றிகரமாக நடைபெற்ற அனைத்துச் செயல்களையும் மேற்கொண்ட முத்துசாமியார் , தாமும் அப்போராட்டத்தில் குதித்ததுடன் காமராசரையும் தீவிரமாக ஈடுபட வைத்தார் பின்னர் நிகழ்ந்த நாகபுரிக் கொடிப் போராட்டத்தில் நேரடியாகக் கலந்துகொள்ள அவரால் இயலவில்லை .ஆகவே அப்போராட்டத்தின் நோக்கம் செயல்பாடு , விளைவு முதலியன பற்றிய செய்திகளை விருதுநகர் வட்டார மக்களிடையே திறம்பட எடுத்துரைத்து , சுதந்திரக் கனல் தணியாதவாறு சுடர்விட்டு ஒளிவீச ஏற்பாடுகளைச் செய்து கொண்டிருந்தார் .விருதுநகர் என்றழைக்கப்படும் அன்றைய விருதுபட்டி , ஜஸ்டிஸ் கட்சியின் கோட்டையாக விளங்கியது .அந்தக் கோட்டையைத் தகர்க்கும் மாபெரும் பொறுப்பை அன்றைய காங்கிரஸ் மூத்த தலைவர்கள் ஆர்வமும் , துடிப்பும் , சுறுசுறுப்பும் , தியாக உணர்வும் கொண்ட முத்துசாமி ஆச்சாரியாரிடம் ஒப்படைத்தனர் .அவர் தனது உயிர் நண்பனான காமராசரையும் அப்பணியில் இணைத்துக்கொண்டார் .அன்றைய நிலையில் வி .வி .இராமசாமி நாடார் , செந்தில்குமார் நாடார் போன்ற பிரமுகர்கள் வலிமை மிக்க ஜஸ்டிஸ் கட்சி த் தூண்களாகத் திகழ்ந்தனர் .இத்தகையோரை எதிர்த்து அரசியல் நிகழ்த்துவது என்பது பகீரதப் பிரயத்தனம் ஆகும் .ஆனால் திறமையும் தேர்ச்சியும் பெற்ற முத்துசாமி ஆச்சாரியார் முன்னணி வீரராய் நின்று , போராடி வெற்றியும் பெற்றார் .அதற்கேற்ற அரசியல் சாணக்கியத்தனத்தை இயற்கையிலேயே முத்துசாமி பெற்று இருந்தார் .இக்காரணத்தினாலேயே எதையும் திட்டமிட்டு செயல்பட்டு எதிரிகளை முறியடிப்பதில் கைதேர்ந்தவர் என்று பழம்பெரும் தேச பக்தர்களால் இவர் புகழப்பட்டார் !விருதுநகரில் , கிருஷ்ண சாமிப் பாவலர் என்பவரது கூட்டத்திற்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது .ஜஸ்டிஸ் கட்சியைச் சேர்ந்தவர்கள் அந்தக் கூட்டத்தில் மாபெரும் குழப்பத்தினை ஏற்படுத்தினர் , பொதுமக்கள் நாலாபுறமும் சிதறி ஓடினர் .கூட்டம் நடைபெறவிடாமலும் , கூட்டத்தினரைக் கலைந்து ஓடும்படி செய்ததிலும் ஜஸ்டிஸ் கட்சியினர் அன்று வெற்றி பெற்றனர் ,ஆனால் அடுத்த நாளே , அதே இடத்தில் ஊர்வலத்தோடு கூட்டத்தை வெற்றிகரமாக நடத்திக் காட்டினார் , தியாகி முத்துசாமி ஆச்சாரியார் .இந்நிகழ்ச்சியை 191968 ஆம் ஆண்டில் வெளிவந்த “ பாரதம் " என்னும் இதழ் கீழ்க்கண்டவாறு விவரித்துக் காட்டியுள்ளது . " கிருஷ்ணசாமிப் பாவலர் என்பவரது கூட்டம் விருதுநகரில் ஏற்பாடாயிற்று .ஜஸ்டிஸ் கட்சி நரிகள் ஊளையிட்டு , கூட்டத்தைக் கலைத்து விட்டன .- ஆனால் அடுத்த நாளே அதே இடத்தில் கூட்டம் ஊர்வலத்தோடு நடத்தப்பட்டது .மூளை முத்துசாமியுடையது .செயல் காமராஜருடையது .கிருஷ்ணசாமிப் பாவலரை ஒரு வண்டியில் அமர்த்தி முத்துசாமியும் காமராஜும் ஆளுக்கொரு பக்கம் நின்று அழுத்திப் பிடித்துக்கொண்டு ஊர்வலம் நடத்தினர் வண்டிக்குப் பின்னாலேயே மற்றொரு வண்டியில் கத்தி , கம்பு , சோடாபாட்டில் சகிதமாக ஊர்வலம் சென்றது .எவ்விதமான அசம்பாவிதமும் இன்றி காங்கிரஸ் கூட்டம் நன்கு முடிந்தது .காங்கிரசின் மானம் காப்பாற்றப்பட்டது .விருதுநகரில் அடுத்து நடந்த காங்கிரஸ் தலைவர் வேலூர் குப்புசாமி முதலியார் கூட்டமும் திட்டமிட்ட கலவரத்தால் கலைந்தது .இரண்டாம் நாள் நிகழ்வுற்ற கூட்டத்தில் முத்துசாமி ஆச்சாரியார் பேசினார் .அவரது சொற்பொழிவைக் கேட்ட மக்கள் மகுடி கேட்ட நாகமாயினர் .கலவரம் ஏதுமின்றிக் , கூட்டம் அமைதியாக நடந்தது " 1922 ஆம் ஆண்டில் சி . ஆர் . தாஸின் சுயராஜ்யக் கட்சி துவங்கிற்று , சட்டசபை நுழைவை வற்புறுத்தும் அக்கட்சியை முத்துசாமியும் ஆதரித்தார் . அப்போது தான் , எஸ் . சீனிவாச ஐயர் , ஏ . ரெங்கசாமி ஐயங்கார் , எஸ் . சத்தியமூர்த்தி ஆகிய தலைவர்களின் தொடர்பும் , நட்பும் கிட்டிற்று . சட்டசபைநுழைவு தேவை என்றார் சி . ஆர் . தாஸ் . சத்தியமூர்த்தி அதனை ஏற்றார் . ராஜாஜி உடனே அதனை எதிர்த்தார் . 1930ல் அண்ணல் காந்தியடிகள் உப்புச் சத்தியாக்கிரகத்தைத் துவங்கினார் . தண்டி யாத்திரை - வடக்கே ;வேதாரண்ய யாத்திரை - தெற்கே ;காந்திஜியின் தலைமை வடக்கே ;ராஜாஜியின் தலைமை தெற்கே , காந்திஜி கைதானார் .அவர் கைதான சிலமணி நேரங்களிலேயே விருதுநகரில் அரசாங்கத்திற்கு எதிராக உப்புச் சத்தியாக்கிரகத்தைப் புகழ்ந்து பேசிய குற்றத்திற்காக தமிழகத்திலேயே முதன்முதலாகக் கைது செய்யப்பட்டார் முத்துசாமி ஆச்சாரியார் !சிறந்த தேச பக்தரான முத்துசாமி ஆச்சாரியார் 1930 ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் 4ஆம் தேதியன்று தமது சொந்த ஊரான கயத்தாறைச் சேர்ந்த தாயம்மாள் என்பவரை , தமது வாழ்க்கைத் துணைவியாக ஏற்றுக்கொண்டார் .திருமணம் முடிந்த ஐந்தாம் நாளில் அதாவது 1930 ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் 9ஆம் தேதி மண முடித்த பூவாசமும் புது மாப்பிள்ளைக் கோலமும் கலையுமுன்பே கைதாகி ஒருவருட சிறைத்தண்டனை பெற்றார் .பெல்லாரி , வேலூர் , திருச்சி ஆகிய சிறைகளில் அவரது தண்டனைக் காலங்களைக் கழிக்க நேரிட்டது .திருமணமான 5ஆம் நாளே கணவனைப் பிரிந்து வாடிய அவரது மனைவியின் நிலையை நினைக்கும்போது கல் நெஞ்சும் கரைவதாயிற்று .- 1 ' ' சிறையிலிருந்து விடுதலை பெற்றபின் திரு முத்துசாமி ஆச்சாரியார் இராமநாதபுரம் மாவட்ட காங்கிரஸ் செயலாளராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார் .திரு .குமாரசாமி ராஜா தலைவராக இருந்தார் .மாவட்ட காங்கிரஸில் காமராசர் சாதாரண உறுப்பினராக இருந்து வந்தார் " . 1932ல் அன்னிய துணி மறுப்புப் போராட்டம் துவங்கிற்று . அதிலும் குதித்தார் முத்துசாமி . ஒரு பிரசங்கத்திற்காகக் கைது செய்து ஓராண்டு சிறைத்தண்டனையும் விதித்தது வெள்ளை ஏகாதிபத்தியம் ! திருச்சி , வேலூர் சிறைகளில் ராஜாஜி , பட்டாபி சீத்தாராமையா , சத்தியமூர்த்தி பிரகாசம் , பக்தவத்சலம் முதலிய தலைவர்களோடு சேர்ந்து மத்துசாமி ஆச்சாரியாரும் சிறைவாசம் அனுபவித்தார் . 1930ல் உப்புச் சத்தியாக்கிரகத்தின்போதும் 1932ல் அன்னியத் துணி மறுப்பு இயக்கத்தின்போதும் கைதாகி ஒவ்வொரு ஆண்டுசிறைத்தண்டனை பெற்ற தியாகி முத்துசாமி 1933ல் காமராசருடன் சேர்ந்து காமராஜ் அண்டு கோ என்ற பெயரில் இன்ஷூரன்ஸ் கம்பெனி ஒன்றினை ஆரம்பித்தார் .ஏற்கனவே தியாகி முத்துசாமி ஆச்சாரியார் அவர்கள் பால்பண்ணை , செங்கல் சூளை மற்றும் ஓடு தயாரித்தல் , கோழிப்பண்ணை தவிர விவசாய வேலைகளிலும் அவ்வப்போது ஈடுபட்டிருந்தார் .இந்நிலையில் 1933ல் சென்னைச் சதிவழக்கு என்ற பெயரால் தேசியவாதிகள் மீது தொடரப்பட்ட சர்வமாகாண சதி வழக்கில் காமராஜையும் சேர்க்கப் போலீசார் முயன்றனர் .உதகமண்டலம் வர இருந்த வங்க அடக்கு முறை கவர்னர் சர் .ஜான் .ஆண்டர்சனைச் சுட்டுக் கொல்ல சதி நடந்ததாகவும் அதற்குக் காமராஜ் தான் பொறுப்பு என்றும் போலீஸ் தரப்பில் கூறப்பட்டது .ஆனால் அது வெற்றி பெறாமல் போகவே அடுத்து ஒரு சதி வழக்கை ஜோடித்தனர் ." ஸ்ரீவில்லிப்புத்தூர் - விருதுநகர் போலீஸ் ஸ்டேஷன் வெடிகுண்டு வழக்கு " என்ற மற்றொரு வழக்கைத் தயார் செய்தனர் .திரு .கே .எஸ் .முத்துசாமி முதல் எதிரி காமராஜ் 2 - வது எதிரி , நிருபர் மாரியப்பன் 3 - வது எதிரி .நாராயணசாமி 4 - வது எதிரி .வெங்கடாச்சலம் என்பவர் அப்ரூவராக மாறினார் , விருதுநகரில் " பாம்பே ஷோ " ஒன்று நடந்தது .அதில் முத்துசாமி இரவு 2 மணி வரை விருதுநகர் சப் - இன்ஸ்பெக்டர் அனந்தராமகிருஷ்ணனுடன் இருந்தார் .ஆனால் அதே இரவில் தான் விருதுநகர் போலீஸ் ஸ்டேசன் மீது வெடிகுண்டு வீசியதாக வழக்கு ஜோடிக்கப்பட்டது .சென்னையிலிருந்து சி ஐ .டி .இன்ஸ்பெக்டர் தோத்தாத்திரி ஐயங்கார் அதற்காகவே விருதைக்கு வந்து அந்த வழக்கை ஜோடித்தார் .ஆனால் அதில் பொய்ச்சாட்சி சொல்வதற்கு விருது நகர் சப் - இன்ஸ்பெக்டர் அனந்தராம் கிருஷ்ணன் மறுத்துவிட்டார் .அதனால் மாற்றல் உத்தரவு பெற்று வேறு ஊருக்குச் சென்றார் .சிவகாசி காவல்துறை உதவிக் கண் காணிப்பாளர் பார்த்தசாரதி ஐயங்கார் ( பின்னாளில் சென்னை மாநில ஐ ஜி . யாக இருந்து சென்னை விமான நிலையத்தில் கவர்னர் ஜெனரல் ராஜாஜியை வரவேற்கச் சென்ற காமராசரை அவமானப்படுத்தியவர் ) இந்த வழக்கை ஜோடிப்பதில் முழுப்பங்கு வகித்தார் .அப்ரூவர் வெங்கடாசலத்தை அடித்து உதைத்து சித்ரவதை செய்து ஒரு ஒப்புதல் கடிதம் வாங்கிநீதிமன்றத்தில் சமர்ப்பிக்கச் செய்தார் .ஆனால் மனச்சாட்சியை மதித்து நடக்கும் அப்ரூவர் வெங்கடாச்சலம் " தான் கொடுத்த ஒப்புதல் கடிதம் போலீசாரின் சித்ரவதைக்குப் பணிந்து தான் " என்று நீதிபதியின் முன்பு கூறிவிட்டார் .பிரபல பத்திரிகை ஆசிரியர் போத்தன் ஜோசப் அவர்களின் சகோதரரும் வழக்கறிஞருமான ஜார்ஜ் ஜோசப் , முத்துசாமி - காமராஜ் முதலிய குற்றவாளிகளுக்காக வாதாடி வழக்கில் வெற்றி பெற்றார் .இந்த வழக்கை விசாரித்த அடிஷனல் முதல் வகுப்பு மாஜிஸ்டிரேட் திரு , ஜே .பி .எல் .மன்றோ , போலீஸ் தரப்பின் சாட்சியங்கள் நம்பத்தக்கவையாக இல்லை .இவ்வளவு அறிவுள்ள இளைஞர்கள் ஒரு வெடிகுண்டுச் சதியை இவ்வளவு பலவீனமாகத் திட்டமிடமாட்டார்கள் என்று கூறி முத்துசாமி உட்பட அனைவரையும் விடுதலை செய்தார் , இந்த வழக்கு நடந்துகொண்டிருந்த போது தமிழகத்தில் சுற்றுப்பயணம் செய்த காந்திஜி , ராஜபாளையத்தில் குமாரசாமி ராஜா இல்லத்தில் இருந்த டாக்டர் ராஜனிடம் இந்த வழக்கைத் தீவிரமாக நடத்துமாறு கூறினார் .டாக்டர் ராஜன் , வழக்கு வெற்றிபெறப் பெரிதும் உதவியாக இருந்தார் .|" 1937ல் சட்டசபைத் தேர்தல் நடந்தது . விருதுநகர் தொகுதியில் வெள்ளையரின் அடிவருடிக் கட்சியான ஜஸ்டிஸ் கட்சியின் சார்பில் வி . வி , ராமசாமி போட்டியிட்டார் . அவரை எதிர்த்துக் காங்கிரசின் சார்பில் காமராஜரையே நிறுத்தவேண்டும் என்று கே . எஸ் . முத்துசாமி வாதாடினார் . ஆனால் காமராஜரை நிறுத்தினால் வெற்றிபெற முடியாது என்று தமிழகப் பார்லிமெண்டரி போர்டு தலைவர் சத்தியமூர்த்தியும் , முத்ுரங்க முதலியாரும் மறுத்தனர் . முத்துசாமியோ மிகவும் பிடிவாதமாக இருந்தார் . அப்போது காங்கிரஸ் மாநாடும் வந்தது . அதற்குச் சென்ற முத்துசாமி மத்திய பார்லிமென்ட்டரி போர்டு தலைவரான வல்லபாய் பட்டேலிடமே வாதாடி விருதுநகர் தொகுதிக்குக் காமராஜரையே ஏற்குமாறு செய்து திரும்பினார் . சத்தியமூர்த்தியையும் , முத்துரங்க முதலியாரையும் எதிர்த்து ஒருவர் சீட் வாங்கினாரென்றால் அது " இந்த முத்துசாமி " தான் என்று அக்காலத்தில் வியந்து பேசப்பட்டது ! ' 'தேர்தலில் விருதுநகர் தொகுதியில் அருப்புக்கோட்டை தாலுகா பொறுப்பை முத்துசாமியும் , சாத்தூர் தாலுகா பொறுப்பைக் காமராசரும் கவனிப்பதென்று முடிவு செய்தனர் .இறுதியாக முத்துசாமி ஆச்சாரியாரின் முனைப்பான முயற்சியால் காமராஜர் வெற்றி பெற்றார் .முத்துசாமி ஆச்சாரியார் பொறுப்பு வகித்த அருப்புக்கோட்டையில் பெற்ற அதிக வாக்குகளே காமராசரின் வெற்றிக்கு வழிகோலுவதாக அமைந்தது !1938 ஆம் ஆண்டில் தியாகி முத்துசாமி ஆச்சாரியார் தமிழ்நாடு காங்கிரஸ் கமிட்டிச் செயலாளராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார் .அதே ஆண்டில் அவர் விருதுநகர் நகராட்சியின் துணைத்தலைவராகவும் பணிபுரிந்தார் .ஆங்கில ஏகாதிபத்தியத்தின் அடிவருக்கட்சி என வருணிக்கப்பட்ட ஐஸ்டிஸ் கட்சியைச் சிதைத்துச் சின்னாபின்னமாக்கிய தியாகி கே .எஸ் .முத்துசாமி ஆச்சாரியார் அவர்களை , " மக்கள் உரிமை காக்கும் மாவீரன் கே . எஸ் . எம் ' ' என்று 1938 ஆம் ஆண்டு வெளியான ' ஹரிபுரா காங்கிரஸ் மலர் " என்ற இதழ் பாராட்டியுள்ளது என்பது இங்கே குறிப்பிடத்தக்கது ' .1938 - ஆம் ஆண்டில் வெளியிடப்பட்ட சென்னை சட்டமன்ற காங்கிரஸ் கட்சி விவரக் குறிப்பேட்டிலும் தியாகி முத்துசாமி ஆச்சாரியார் அவர்களது புகழ் சிறப்பித்துக் கூறப்பட்டுள்ளது ." தமிழ்நாட்டின் காங்கிரஸ் இயக்க ஸ்தாபன வேலைகளிலே தவிர்க்கமுடியாதவர்கள் எனக் கருதப்பட்ட ' ' விருதுநகர் இரட்டையர்கள் " எனப் புகழ் பெற்றவர்கள் காமராசரும் , முத்துசாமி ஆச்சாரியாருமே ஆவார் ?” என்று 1977ஆம் ஆண்டு தமிழ்நாட்டுப் பாடநூல் நிறுவனம் வெளியிட்ட 4ஆம் வகுப்பிற்கான " இந்திய வரலாறு " என்ற பாடநூலில் இராமநாதபுரம் மாவட்டத்தைப் பற்றிக் குறிப்பிடுகையில் சுட்டிக் காட்டப்பட்டுள்ளது .இந்தியத் திருநாடு விடுதலை பெற்று 25 ஆண்டுகள் நிறைவடைந்ததன் நினைவாக - விடுதலைப் போராட்டத்தில் ஆற்றிய பங்கு பணிகளின் நினைவாக - அப்போதைய பாரதப்பிரதமர் திருமதி இந்திராகாந்தி அவர்கள் இந்தியத் திருநாட்டின் சார்பில் தியாகி முத்துசாமி ஆச்சாரியார் அவர்களுக்கு 15.08 .1972 அன்று தாமிரப்பட்டயம் வழங்கிச் சிறப்பித்தார் .1 ' சுமார் 30 ஆண்டு காலம் .தமிழக அரசியலைத் தன் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வைத்துக்கொண்டு பல மந்திரி சபைகளை ஆக்கவும் , அழிக்கவும் செய்த வல்லவர் ;நேருஜியின் மரணத்திற்குப் பின்னர் இந்தியாவின் பிரதமர் பதவிக்கு எழுந்த போட்டியை மூன்று முறை சமாளித்த இந்திய அரசியல் வழிகாட்டி என்றெல்லாம் புகழப்படும் தலைவர் காமராசருக்கே ஆரம்ப கால அரசியல் வழிகாட்டியாக இருந்த பெருமை ஒருவருக்கு உண்டென்றால் , அவர் பழம்பெரும் தேசபக்தர்களால் கே .எஸ் .எம் .என்று அழைக்கப்படும் விருதுநகர் கே .எஸ் .முத்துசாமி ஆச்சாரியார் அவர்களே ஆவர் .|என்று தேசிய முற்போக்கு வார ஏடான " பாரதம் " என்னும் ஏடு " காமராசரின் அரசியல் வழிகாட்டி " என்ற தலைப்பில் தியாகி கே .எஸ் .முத்துசாமி ஆச்சாரியார் அவர்களைப் பற்றிக் கூறியுள்ளதை எவரேனும் மறுக்கமுடியுமா ?காமராசர் என்ற மாமனிதர் ஒரு மாபெரும் மாளிகையாக கம்பீரமாக , நம் கண்முன்னே காட்சி தருகிறார் என்றால் அந்த மாளிகையின் அஸ்திவாரமாக , அடித்தளமாக அமைந்திருந்தவர் தியாகி கே .எஸ் .முத்துசாமி ஆச்சாரியார் அவர்களேயாவார் என்பது உண்மை !வெறும் புகழ்ச்சியில்லை !* தியாகச் செம்மல் எனத் திக்கெட்டும் புகழப்பெற்ற கே .எஸ் .எம் , அவர்கள் தாயம்மாள் என்னும் நல்லறச் செல்வியின் நயமிகு துணையுடன் இல்லறமாம் நல்லறத்தையும் இனிதே நடத்தி வந்தார் .இராமச்சந்திரன் , இந்திரவதி என்னும் இரு நன்மக்களை உலகிற்கிந்த அன்னார் 16 .12 .1972ல் அனைவரும் நெகிழ , மண்ண கம் விட்டு விண்ணகம் ஏகினார் , இத்தகைய தியாகச் செம்மல் சுதந்திரப் போராட்ட வீரர் தியாகி கே .எஸ் .முத்துசாமி ஆச்சாரியார் அவர்களின் வரலாற்றினை இன்று மிக அரிதின் முயன்று உலகிற்கு விளக்க வேண்டிய இக்கட்டான சூழ்நிலை ஏன் ஏற்பட்டது என்பது ஆழ்ந்த சிந்தனைக்குரியது !

பிரம்மஸ்ரீ முக்கணாச்சாரியார்

               

                           பிரம்மஸ்ரீ முக்கண் ஆச்சாரியார்

                           கும்பகோணத்தில் பண்டித மார்க்க சகாயம் ஆச்சாரியார் என்பவர் மிகப்பெரிய புலவராகத் திகழ்ந்திருந்தார் .வடமொழி மற்றும் தமிழ் ஆகிய இரு மொழிகளிலும் பெரும்புலமை பெற்றுத் திகழ்ந்திருந்த பண்டித மார்க்க சகாயம் ஆச்சாரியார் அவர்கள் , மேலோரும் , நூலோரும் போற்றும் வண்ணம் வாழ்ந்திருந்தார் .வடமொழி , தமிழ்மொழி ஆகிய மொழிகளில் உள்ள இலக்கண இலக்கிய நூல்களைக் கற்பித்தலிலும் ஆச்சாரியார் அவர்கள் தலைசிறந்து விளங்கினார்கள் .அன்னாரது திருமகனாராக , பின்னாளில் விடுதலைப் போராட்டத் தியாக சீலரும் , மாபெரும் அறிஞருமாகத் திகழ்ந்த முக்கண் ஆச்சாரியார் , முன்னோர் செய்த தவப்பயனாய் வந்துதித்தார் , " கற்க கசடறக் கற்பவை " என்ற ' வள்ளுவரின் வாய்மொழிக்கிணங்க முக்கண் ஆச்சாரியார் தம் தந்தையிடம் வடமொழி , மற்றும் தமிழ் ஆகிய மொழிகளில் உள்ள இலக்கண இலக்கிய நூல்களை இளமையிலேயே கற்றுத் தேர்ந்தார்.
                   இளமையிற் கல்வி சிலையில் எழுத்து அல்லவா? ஆதலின் பின்னாளில் அவரது வாழ்க்கையில் வெற்றிபெற அக்கல்வி அவர்க்கு உறுதுணையாகவும் , வழித்துணையாகவும் நல்ல முறையில் அமைந்தது ." தமிழ்த்தென்றல் " என்று மாபெரும் தமிழறிஞர்களால் வியந்து போற்றிப் பாராட்டப்பட்டுள்ள அறிஞர் திரு .வி , கல்யாணசுந்தரனார் ( திரு . வி . க . அவர்கள் தியாகி முக்கண் ஆச்சாரியாரைப் பற்றி வியந்து பாராட்டிக் கூறுகிறார் . திரு . வி . க . அவர்கள் தொண்டர்களாலும் தமிழ் அறிஞர்களாலும் , தொழிலாளர்களாலும் " தமிழ் அறிஞர் " என்ற பெயரால் அறியப்பட்ட மிகப்பெரிய அறிஞர் ஆவர் . அத்தகைய பேரறிஞர்நமது தியாகி முக்கண் ஆச்சாரியார் அவர்களை " அறிஞர் ” என்று தெரிவித்து , " அறிஞர் முக்கண் ஆச்சாரியார் சிறந்த தமிழ்ப்புலவர் நாவலர் " என்று " மேடைத்தமிழ் " என்ற நூலில் தாம் அளித்த அணிந்துரையில் குறிப்பிடுகிறார் . ' ஆகவே இத்தகைய புதல்வரைப் பெற இவரது தந்தை என்ன தவம் செய்தாரோ என்று உலகோர் வியப்புறும் வண்ணம் இவரது தந்தைக்கு இவர் பெருமை தேடித் தந்தார்என்பதும் புலனாகிறதல்லவா ? முன்ர்க் கூறியது போல் " மகன் தந்தைக்காற்றும் உதவி " என்னும் குறட்பாவிற்கிலக்கணமாக இவர் திகழ்ந்தார் என்பதும் இதனால் புலனாகிறதல்லவா ? தியாகி முக்கண் ஆச்சாரியாரின் புதல்வர் , திரு . டி . எம் . தெய்வ சிகாமணி ஆச்சாரியார் ஆவார் . " மேடைத்தமிழ் " என்னும் ஒப்பற்ற நூலை , திரு . எம் தெய்வசிகாமணி ஆச்சாரியார் அவர்கள் தமிழுலகிற்கு ஈந்தார் அந்நூல் 1952 ஆம்ஆண்டு தமிழக அரசின் இலக்கியத்திற்கான முற் பரிசை வென்ற சிறப்புடைய நூலாகும் . சென்னைப் பல்கலைக்கழகம் மற்றும் அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழகங்களில் , பாடநூலாக அமைக்கப்பெறும் சிறப்பினைப் பெற்றுத் திகழ்ந்தது . இந்த நூல் , தந்தை பெரியார் , * தமிழ் வல்லார் டாக்டர் . வரதராசனார் , பண்டிதமணி மு . கதிரேசச் செட்டியார் , தமிழ்த்தென்றல் திரு .வி .க முதலிய பல பேரறிஞரின் பாராட்டைப் பெற்றது .திரு டி .எம் .தெய்வசிகாமணி ஆச்சாரியார் அவர்கள் கிடைத்தற்கரிய எப் ஆர் .எஸ் .ஏ .( லண்டன் ) பட்டத்தைப் பெற்றவர் .தமிழ்த்தென்றல் திரு .வி .க .அவர்கள் " விஸ்வகுல திலகம் குலோத்தாராக " திரு .டி .எம் .தெய்வசிகாமணி ஆச்சாரியார் அவர்களைப் பற்றி " மேடைத்தமிழ் " என்னும் நூலின் அணிந்துரையில் , பர்கள் " மேடை சீர்பட்டால் எல்லாஞ் சீர்படும் , மேடையைச் சீர் செய்யும் பல திறத் தொண்டுகளை முறை முறையே கிளந்து கூறலாம் . ஈண்டு விழுமிய ஒன்றைக்குறித்தல் சாலும் . அது நல்லிலக்கியத் தொண்டு அத்தொண்டில் நந்தமிழ் நாட்டில் ஒருவர் ஈடுபட்டனர் . அவர் எவர் ? அவர் விஸ்வகர்ம மணிவிளக்கு -கலைக்கூடம் - சற்பச் செல்வம் - திரு . தெய்வசிகாமணி ஆச்சாரியார் என்பவர் ,திரு , தெய்வசிகாமணி ஆச்சாரியார் 1881 ஆம் ஆண்டில் மேடைத் தமிழ் செய்த தவப்பயனால் தோன்றியவர் .அவர் தந்தையார் தமிழ்க்கலைஞர் முக்கணாச்சாரியார் , தாயார் பார்வதி அம்மையார் , ஒரு தமிழ்ச்சேயை ஈன்ற வயிற்றுக்கு எனது வாழ்த்தும் வணக்கமும் உரியனவாக !" அறிஞர் முக்கண்ணாச்சாரியார் சிறந்த தமிழ்ப் புலவர் நாவலர் . காங்கிரஸ் மேடையில் 1887 - ல் முதல் முதல் தமிழ் மழை பொழிந்தவர் அவரே , அந்நாவலர் வழித்தோன்றலாகிய தெய்வ சிகாமணி ஆச்சாரியார் வழி நாவலர் இலக்கியம் - மேடைத் தமிழ் பிறந்ததில் வியப்பொன்றுமில்லை , நெல் கமுகாய் நீளுமோ தந்தையறிவு மகனறிவு , தக்கார் தகவில ரென்பது தத்தம் எச்சத்தால் காணப்பெறும் . தந்தை மகற்காற்றும் உதவிஅவையத்த- முந்தியிருப்பச் செயல் என வரூஉம் பெரியோர் மொழிகள் பொய்க்குமோ ? திரு , தெய்வசிகாமணி ஆச்சாரியார் இளமையில் கற்பன கற்றார் , கேட்பன கேட்டார் அவர்தங் கல்வி அறிவு ஒழுக்கத்திறன் கண்ட அரசாங்க ஊழியம் அவரை வலிந்து அணைந்தது . அன்பர் ஆச்சாரியார் வாழ்க்கையை ஒரு செல்வக் களஞ்சியம் என்று சுருங்கச் சொல்லலாம் . அவர்தம் வாழ்க்கையில் கல்விச் செல்வம் , பொருட்செல்வம் , மனைச்செல்வம் , சேய் செல்வம் வழிவழிச்செல்வம் முதலிய செல்வங்கள் பூத்துள்ளன . இச்செல்வங்கட்கெல்லாம் உயிர்ப்பளிக்கும் ஒரு பெருஞ்செல்வம் ஆச்சாரியாரிடம் பொருந்தியுள்ளது . அது தொண்டுச் செல்வம் அதுவே செல்வத்துள் செல்வம் , அச்செல்வம் , தெய்வசிகாமணி ஆச்சாரியாரைத் தமக்கென வாழாது , பிறர்க்கென வாழ்வோராக்கியது .விசுவகர்ம சமூகத்துக்கு ஆச்சார்யார் ஆற்றிய பணிகள் மலையென ஓங்கி நிற்கின்றன .கடலெனப் பரந்து கிடக்கின்றன .அவரது வாழ்க்கை பெரிதும் சமூகப் பணிக்குப் பயன்பட்டது .அதை நன்குணர்ந்த சமூகம் அவரைக் " குலோத்தாரகர் " என்று போற்றித் தனது நன்றியைத் தெரிவித்தது .ஆச்சாரியாரின் சமூகப் பணிகளிடையே , நாட்டுப்பணி , சமயப்பணி , கலைப்பணி , மொழிப்பணி முதலிய பணிகளும் விரவியே நிற்கின்றன " ' என்று குறிப்பிடுகிறார் . பின்னாளில் இத்தகு சிறப்புப் பெற்ற திரு . டி . எம் . தெய்வசிகாமணி ஆச்சாரியார் அவர்களை உலகுக்கு ஈந்து " கண்ணெனத் தகும் எனக் கூறப்படும் எண்ணும் எழுத்தும் அறிவித்து , நல்லொ நல்லியல்புகளைக் கற்பித்து உலக அரங்கில் விளங்கித் தோல் செய்தவர் அவர்தம் தந்தையாகிய முக்கண் ஆச்சாரியாரல்லவா ? இவ்வாறு முன்னரே கூறியது போல் " தந்தை மகற்காற்றும் நன்றி !என்ற குறட்பாவிற்கு தியாகி முக் கண் ஆச்சாரியார் உதாரணமாகத் திகழ்ந்ததை நாமறிகிறோமல்லவா ?ஆகவே தான் மேலே கூறப்பட்ட இரு குறட்பாக்களுக்கும் இலக்கியமாகத் திகழ்ந்த ஒப்பற்ற விஸ்வகர்மப் பெருங்குலத் தலைவர் தியாகி முக்கண் ஆச்சாரியார் என்று அறுதியிட்டு உறுதியாகக் கூறமுடிகிறது .முக்கண்ணாச்சாரியார் அவர்களின் |வாழ்க்கைத் துணைவியாக - " தற்காத்துத் தற்கொண்டாற் பேணித் தகை சான்ற சொற்காத்துச் சோர்விலாத பார்வதியம்மையார் பலர் போற்றும் தெய்வீக நற்பண்புடைய பெண்மணியாகத் திகழ்ந்திருந்தார் . தியாகி முக்கண் ஆச்சாரியார் ஒருவர் மட்டுமே வெள்ளையர்களால் புகழப்பட்டு இந்திய வரலாற்று நூல்களில் இடம்பெற்றுவிட்ட விஸ்வகர்ம ஏந்தல் என்பதை நாம் உணர்ந்து பூரிப்படைகிறோம் . | 1885ல் இந்தியக் காங்கிரசை நிறுவிய " ஆக்டேவியன் ஹியூம் என்பவர் முக்கண் ஆச்சாரியாரைப் பற்றி விரிவாகப் பாராட்டி எழுதியுள்ளார் , அன்னிபெசன்ட் அம்மையாரும் தியாகி முக்கண் ஆச்சாரியாரை விரிவாகப் பாராட்டியுள்ளார் .வெள்ளையர்கள் இந்தியாவை ஆண்ட காலத்தில் தேச பக்தர்கள் ஆண்டு தோறும் ஒரு நகரில் கூடுவார்கள் .சுதந்திரம் அடைவதற்கான பல்வேறு திட்டங்களைத் தீட்டி அவை குறித்து விவாதித்து அவற்றைச் செயல்படுத்தும் வழிவகைகளைப் பற்றி அப்போது முடிவு செய்வார்கள் .அவ்வாறு அவர்கள் கூடும் கூட்டமே " காங்கிரஸ் மகாசபை " என்பதாகும் .நாட்டுப்புறங்களிலே முக்கியமான நிகழ்ச்சிகள் நடைபெற , அதுகுறித்து விவாதிக்க வளர் கூடுதல் என்ற நிகழ்ச்சி நடைபெறுவது போலக் காங்கிரஸ் மகாசபை கூடியது " காங்கிரஸ் " என்ற ஆங்கிலச் சொல்லுக்கே கூட்டம் அல்லது சபை என்பது தான் பொருள் , இந்திய தேசியக் காங்கிரஸ் தோற்றுவிக்கப்பட்ட பின் , முதல் காங்கிரஸ் மகாசபைக் கூட்டம் கிபி .1885ல் டிசம்பர் 28 , மற்றும்29 ஆம் நாட்களில் பம்பாய் " கோகுல்தாஸ் தாஜ்பால் சமஸ்கிருதக் கல்லூரியில் கூடியது , 1886 ஆம் ஆண்டில் இரண்டாவது காங்கிரஸ் மகாசபைக் கூட்டம் கல்கத்தாவில் நடைபெற்றது . பின்னர் , மூன்றாவது காங்கிரஸ் மகாசபைக் கூட்டம் கி . பி . 1887 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் 28 , 29 , 30 , 31 ஆகிய நான்கு நாட்கள் சென்னை ஆயிரம் விளக்குப் பகுதியில் "மக்கீஸ் கார்டன் " என்ற இடத்தில் மிகப் பிரம்மாண்டமாக அமைக்கப்பட்ட பந்தலின் கீழ் நடைபெற்றது . மாநாட்டில் கலந்து கொள்ள இந்தியா முழுவதிலிருந்தும் 760 பிரதிநிதிகள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர் . அவர்களில் 607 பேர் மட்டுமே கலந்துகொண்டனர் . மாநாட்டிற்கு பத்ருதீன் தயாப்ஜி " என்பவர் தலைமை தாங்கினார் .மூன்றாவது காங்கிரஸ் மகாசபைக் கூட்டத்தில் நிறைவேற்றப்பட்ட பல தீர்மானங்களில் ஏழாவது தீர்மானம் மிக முக்கியமானதாகும் ." ஆங்கில மோகம் அலைமோதிக்கொண்டிருந்த அக்காலத்தில் , காங்கிரஸ் மாநாட்டில் முதன் முதலில் ஆணித்தரமான கருத்துக்களை அழகுத் தமிழில் அள்ளி வீசியவர் முக்கண் ஆச்சாரி என்பது அந்நாளில் மூக்கின் மேல் விரல் வைத்து வியப்புறத் தக்கதொன்றாகும் ! பம்பாயில் நடைபெற்ற முதல் காங்கிரஸ் மகாசபைக் கூட்டநடவடிக்கைகள் அனைத்தும் ஆங்கிலத்தில் நடைபெற்றது .ஆங்கிலம் படித்த வகுப்பாரின் கட்சியை எடுத்துக் கூறும் இடமாகவே இந்த மகாசபை இருந்தது என்று " உலகச் சரித்திரக் கடிதங்கள் " என்ற நூலில் " முன்னாள் பாரதப் பிரதமர் நேரு அவர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளதாக , க . பொ அகத்தியலிங்கம் அவர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளார் ' ஆங்கில மோகம் அடைமழை மேகமாகச் சூழ்ந்திருந்த அக்காலத்தில் தான் முக்கண் ஆச்சாரியார் அவர்கள் முதன்முதலில் காங்கிரஸ் மகாசபையில் தமது கருத்துக்களை ஆணித்தரமாக தமிழில் எடுத்துரைத்தார் என்பது உலக வரலாற்றுச் செய்தியாகி விட்டது ! காங்கிரஸ் வரலாற்றில் தனிச்சிறப்புக் கொண்ட , " முதல் தமிழ்ச் சொற்பொழிவாற்றிய திரு .முக்கண்ணாச்சாரியாரை ஹ்யூம் உத்தியோகபூர்வமான அறிக்கையில் குறிப்பிட்டிருக்கிறார் ஆனால் திரு .பட்டாபி சீதாராமய்யா எழுதிய " காங்கிரஸ் வரலாற்றில் முக்கண் ஆச்சாரியாரின் விவாதத் திறமை வாய்ந்த முதல் தமிழ்ப் பேச்சுப் பற்றிய பாராட்டுரை இடம்பெறவில்லை " சுதேசமித்திரன் ” வெளியிட்ட காங்கிரஸ் வரலாற்றில் முக்கண் ஆச்சாரியாரின் சொற்பொழிவின் சுருக்கம் இடம்பெற்றுள்ளது ஆனால் இதில் கூட இவரது பேச்சு முதல் தமிழ்ப் பேச்சு என்னும் குறிப்பு இல்லை என்பது வருந்தத்தக்கதாகும் !தொழிற்கல்வி பற்றிய சென்னைக் காங்கிரசின் ஏழாவது தீர்மானத்தின் மீது நடந்த விவாதத்தில் முக்கண் ஆச்சாரியார் முதன் முதலாகத் தமிழில் உரை நிகழ்த்தினார் என்று முன்னரே குறிப்பிட்டுள்ளோம் .இவருடன் எஸ் .வி .அய்யாசாமிப் பத்தர் எண் 213 ) மற்றும் ( எண் . 214 ) என் , வைத்தியலிங்கப் பத்தர் ஆகியோரும் இம்மாநாட்டில் பங்கேற்றனர் .முக்கண் ஆச்சாரியார் அவர்கள் நிகழ்த்திய சொற்பொழிவின் தமிழ் மூலம் கிடைக்கப் பெறவில்லை ." ஆக்டேவியன் ஹியூம் " தொகுத்த காங்கிரஸ் அறிக்கையில் , அதன் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு உள்ளது .காங்கிரஸ் மாநாட்டில் முதன்முதலாக நிகழ்த்தப்பட்ட தமிழ்ச் சொற்பொழிவின் மூலம் கிடைக்காத நிலையில் நமக்குக் கிடைத்துள்ள ஆங்கில மொழி பெயர்ப்பின் தமிழாக்கம் இங்கு குறிப்பிடப்படுகிறது ." தலைவர் அவர்களே , பெரியோர்களே ! கல்கத்தா , பம்பாயில் நடைபெற்ற இரு காங்கிரஸ் மாநாடுகளிலும் குறிப்பிடத்தக்க குறைபாடு ஒன்று தெரிந்தது . இந்திய மக்கட் தொகையில் உத்தியோகஸ்தர்கள் , தொழில் துறையாளர் , வர்த்தகர்கள் விவசாயிகள் ஆகியோர் நான்கு முக்கிய வகுப்புகளாகும் . இவர்களுள் தொழில் துறையாளர் அந்தக் காங்கிரஸ் மாநாடுகளில் போதுமான அளவு பிரதிநிதித்துவம் பெறவில்லை . ஆனால் அந்தக் குறைபாடு , இந்தக் காங்கிரசில் நீங்கியது . கனவான்களே ! இந்தத் தொழில்துறையாளர் பிரதிநிதிகளில் தான் ஒருவன் தஞ்சாவூர் மாவட்ட அனைத்துத் தொழில் துறையாளர் சார்பில் கும்பகோணத்தில் முறையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மூவர் , பிரதிநிதிகளாக வந்துள்ளோம் . இந்த அவையின் முன்னுள்ள தொழிற்கல்வியைப் பற்றிய விவாதம் நாட்டிற்கு மிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகும் . நான் பிரதிநிதித்துவம் வகிக்கும் வகுப்பிற்குப் பெருமளவு நன்மை பயக்கும் இந்த விவாதத்தில் நான் சில சொற்கள் கூறக் கடமைப்பட்டவன் - நமது நாட்டின் முன்னேற்றத்திற்காகக் காங்கிரஸ் மனப்பூர்வமாகப் பாடுபடுகிறது என்பதில் ஐயமில்லை . பெருமக்களே ! புகழொளி மிக்க ராஜதந்திரி சர்டி மாதவராவ் அவர்கள் , நடுநிலைமையுடன் பணியாற்றும் , நீதிபதி திரு .முத்துசாமி ஐயர் போன்ற ஆயிரக்கணக்கானவர்கள் உயர்ந்த பொறுப்பான பதவிகளை அலங்கரிக்கிறார்கள் என்பதைப் பார்க்கிறோம் .|ஆனால் இது மட்டுமே நாட்டின் வளர்ச்சிக்கு நம்மை வழிப்படுத்தும் என நாம் எதிர்பார்ப்பது முற்றிலும் பொருந்தாது , தொழில் துறை முற்றிலும் இல்லாத நிலையில் , வர்த்தகமோ , விவசாயமோ நாட்டின் வளர்ச்சிக்கு நம்மை வழிப்படுத்தாது .ஏனென்றால் , வர்த்தகத்திற்கும் , விவசாயத்திற்கும் முதன்மையான தூண்டுதல் அளிப்பது தொழில் துறையே !ஆக , நாட்டின் வளர்ச்சிக்கு முதற்காரணமாக விளங்கும் தொழில் துறையின் இன்றியமையாமையை இந்த உலகத்தில் யார் மறுக்கத் துணிந்தவர்கள் ?ஐரோப்பிய நாடுகள் தற்போது உண்மையிலேயே மகிழ்ச்சியில் திளைக்கும் வளர்ச்சிக்குத் தொழில் துறையல்லவா உதவியுள்ளது !ஆகையினால் , பெருமக்களே !நாட்டின் வளர்ச்சிக்கு உறு துணையாகவுள்ள கலைகளும் , தொழில்களும் நலிந்து தேய்ந்து ஒழிந்து போகாமல் காப்பாற்ற வேண்டியது நமது முக்கிய சுடமையல்லவா ?நாட்டின் பல பாகங்களிலும் கலைகளும் , தொழில்களும் காக்கமுடன் வளர்க்கப்பட வேண்டும் என்பதிலும் நாம் கருத்தாக இருக்கவேண்டும் கருணை யும் , பெருந்தகைமையும் வாய்ந்த நமது ஆட்சி , நாட்டின் தொழில் துறை முன்னேற்றத்தைக் கருத்தில் கொண்டு தொழிற் கல்விக்கான புதிய திட்டத்தை அறிமுகப்படுத்தி , பெருமளவில் மக்கள் பயன்பெற , விரிவாகப் புகுத்த முன்வருவதில் காலதாமதம் செய்யக்கூடாது .பெருமக்களே !நமது நாடு இன்று நெருக்கடியான நிலையில் உள்ளது வரிவிதிப்பு உயர்ந்து விட்டது , முறையான முன்னேற்றத்திற்கான மூலாதாரங்கள் பற்றாக்குறையாக உள்ளன .இந்த நாட்டின் செல்வம் தொடர்ந்தாற்போல வெளியேறிக் கொண்டிருக்கிறது .இந்த ஆட்சி , நாட்டின் தற்பொழுதுள்ள நிலைமையைக் கண்டும் பிடிவாதமாக அலட்சியம் காட்டி வருமாயின் , இந்த ஆட்சி , இப்பொழுதுள்ள நெருக்கடி நிலையை உணர்ந்து கடுமையான முயற்சிகளை விரைந்து எடுத்து நாட்டைக் காப்பாற்றத் தவறுமாயின் , நாட்டிலுள்ள எஞ்சிய செல்வமும் , இந்த நாட்டை முழுமையான அழிவில் ஆழ்த்திவிட்டு , தொலைவில் உள்ள நாடுகளிடம் சென்றடையும் நாட்டை எதிர்நோக்கியுள்ள இந்தப் பேரழவைத் தவிர்க்க , கனவான்களே !நாம் ஆட்சியாளரிடம் முறையிடுவோம் .|தொழிற்கல்வி நிலையங்கள் நாடெங்கும் நிறுவப்பட்டு நன்கு நடத்தப்பட வேண்டும் .இந்தியர்களுக்குத் தேவைப்படும் இயந்திரப் பொருட்கள் இங்கேயே உற்பத்தி செய்யப்பட வேண்டும் .இவ்வாறு உற்பத்தியில் ஈடுபடுவோர்களுக்குத் தேவைப்படும் பயிற்சி , செய்முறைகளைப் பற்றிய படிப்பு முதலானவற்றிற்கு இங்கேயே ஏற்பாடு செய்யவேண்டும் .நாடு முழுவதுமாக இத்தகைய தொழில் நிலையங்களை நிறுவ இயலவில்லையென்றால் , முக்கிய நகரங்களிலாவது நிறுவுமாறு , நாம் ஆட்சியாளரிடம் கேட்கவேண்டும் கெ மூலதனத்தை ஆட்சியாளர் தருவதானாலும் சரி , அல்லது ஆட்சியாளரின் உத்தரவாதத்தின்பேரில் பிறர் தருவதானாலும் சரி , ஏற்றுக்கொள்ளவேண்டும் - இந்தத் தொழில் நிலையங்களின் நிர்வாகம் , சென்னை கலைப் பள்ளியைப் போன்று அரசாங்கத்திடமே முழுவதுமாக இருக்க விடக் கூடாது , அரசாங்கத்தின் கட்டுப்பாட்டிலும் , மேற்பார்வையிலும் உள்ள , தனியார் நிர்வாகத்தில் விடப்பட வேண்டும் .இந்த நிலையங்களில் உற்பத்தியாகும் பண்டங்களை அரசாங்கம் வாங்கி ஊக்குவிக்கவேண்டும் .இந்த முயற்சிகள் வெற்றி அடைந்தால் மேலும் பல நகரங்களில் நிலையங்களை நிறுவி விரிவுபடுத்தவேண்டும் , |நம் நாட்டுக் கைவினைஞர்கள் , தொழில் துறையாளர்களை ஊக்கப்படுத்த , அரசாங்கம் ஆங்காங்கு பொருட்காட்சிகளை நடத்த வேண்டும் பொருட்காட்சியில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட தொழில் திறமையைப் பாராட்டிப் பரிசுகளும் , சான்றிதழ்களும் வழங்குவதற்குத் திட்டங்கள் வகுக்கவேண்டும் .இதற்காக எல்லா ஊராட்சிகளும் , நகர்மன்றங்களும் " பரிசு நிதி " ஒன்றை ஏற்படுத்தவேண்டும் காங்கிரஸ் , இந்த வழியில் சாதனைகள் காணப் பாடுபட வேண்டும் .இதனால் , அழிந்துவரும் தொழில்கள் உயிர் பெற்று , முன்னேறத் தூண்டுதல் கிடைப்பதுடன் , நாடும் சுயபலத்தில் நிற்க உதவும் உலக நாடுகளில் நாம் இழந்த இடத்தை மீண்டும் பெற முடியும் , தொழிற்சாலைகளும் , தொழிற்பட்டறைகளும் பெருகி - விட்டால் நமது நாட்டில் உள்ள ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் கெளரவமாக வேலை வாய்ப்புகளைப் பெறுவர் .வேலைவாய்ப்பற்ற இந்த மக்கள் உயிர்வாழப் போராடுகிறார்கள் !இந்த நாட்டின் நானூற்றைம்பது இலட்சம் மக்கள் , அனாதைகளாக இருக்கிறார்கள் .அரசாங்கப் புள்ளி விவரங்களுக்கிணங்க ஒருநாளுக்கு ஒரு வேளைச் சாப்பாடு சுட இம்மக்களுக்குக் கிடைப்பதில்லை , இந்த அனாதைகளுக்கு ஒரு வேளை உணவேனும் தரக்கூடிய வேலை வாய்ப்புக்களை உண்டாக்கிப் பெரும் கலைகளும் , தொழில்களும் வளர்ந்தோங்கும் நன்னாளை நாம் எதிர்பார்ப்போமாக !பெருமக்களே !உங்கள் பொன்னான நேரத்தை நான்வெகுவாக எடுத்துக்கொண்டேன் !பொறுத்தருள்வீர் !உங்கள் முன் நான் பேசியதில் அற்ப விஷயங்கள் ஏதேனும் இருந்தால் பொருட்படுத்தவேண்டாம் எனக் கேட்டுக்கொண்டு என் உரையை முடித்துக்கொள்கிறேன் " 1 சற்றேழத்தாழ 111 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு முழங்கப்பட்ட முக்கண் ஆச்சாரியார் அவர்களின் முதல் தமிழ்க் குரலின் தீர்க்கமும் தீட்சண்யமும் , தெவிட்டாத சிந்தனைத் தேன் மழையாய்த் திகழ்வதை நாம் இன்னும் உணரமுடிகிறதல்லவா ? | " ஆக்டேவியன் ஹியூம் " தமது அறிக்கையில் முக்கண் ஆச்சாரியார் பற்றி மிக அற்புதமாகப் பாராட்டிக் கூறியுள்ளார் " But perhaps the most interesting feature in the debate was a long sensible , matter of fact speech in Tamil by Mr .Mookanasari of Tanjore " ? என்று குறிப்பிடுவது நமது சிந்தையையும் , செவியையும் கவர வல்லதாயுள்ளது . | முக்கண் ஆச்சாரியாரின் முதல் முழக்கத்தைப் பற்றி அன்னிபெசன்ட் அம்மையார் அவர்கள் " How India wrought for freedom " என்ற நூலில் வெகுவாகப் பாராட்டியுள்ளார் . " On the following day , Resolution VII was very earnestly and competently discussed ;a working carpenter - sent with two other artisarts from Tanjore - made a very ser1sible speech ..." " விடுதலைத் தெய்வமே உழைப்பவர்க்கெல்லாம் உணவு நீ யாவாய் ஆங்கில நாட்டில் அன்றி நாம் காணும் சோற்றுப் பஞ்சம் , சுதந்திர தேவியே நின்னுடை இன்னருள் நிலவு நாடுகளில் தோன்றாதம்ம ..தோன்றாதம்ம " என்ற ஷெல்லியின் கவிதையைக் குறிப்பிட்ட அன்னிபெஸண்ட் ஆங்கில நாட்டில் என்பதை ' பாரத நாட்டில் ' என்று மாற்றி வாசிக்கும்படி வேண்டுகோள் விடுத்துள்ளார் . Referring to Mr . Mokkanasari ' s concluding words . . . என்றுஅன்னிபெசன்ட் , முக்கண் ஆச்சாரியின் முதல் தமிழ்க் குரல் குறித்துத் தொடர்ந்து சொல்லிச் செல்கிறார் .தாய்மொழியில் தான் விடுதலை உணர்வைத் தட்டி எழுப்பமுடியும் என்று 1887ல் முக்கண் ஆச்சாரி முதன்முதலாக வீரமுழக்கம் செய்து வித்திட்டார் .1920ல் நடைபெற்ற நாக்பூர் காங்கிரஸ் மாநாட்டில் அந்த உண்மை உறுதி செய்யப்பட்டது , அதன் பலம் அங்கீகரிக்கப்பட்டது ." தாய்மொழி வழிவகுத்த தந்தை ' என்று தமிழகத்தின் தவப்புதல்வராம் முக்கண் ஆச்சாரியார் உலக வரலாற்றில் ஓர் உன்னதமான இடத்தைத் தமக்கென ஒதுக்கி வைத்துவிட்டார் . தியாகி முக்கண் ஆச்சாரியார் பற்றி அவர்தம் அருந்தவப் புதல்வர் விஸ்வகுல திலக குலோத்தராக டிஎம் , தெய்வசிகாமணி ஆச்சாரியார் எப் ஆர் . எஸ் . ஏ . ( லண்டன் ) முன்னாள் மேலவை உறுப்பினர் அவர்கள் , தமது "மேடைத்தமிழ் ” என்ற நூலில் , - " தென் இந்திய விஸ்வகர்ம மகாநாட்டுத் தந்தைய ரென சிறப்புப் பெயர் வாய்ந்தவரும் அம் மத்திய சபையின் ஆயுள் காலத் தலைவரும், குடந்தை நக ராண்மைக் கழகத்தின் நீடிய கால அங்கத்தினரும் ,அந்நகர் நிர்மாணத்தை முயன்று முடித்தவரும் , ஓவிய வித்தகரும், நற்றமிழ்ப் புலவரும் , சீரிய மேடைத் தமிழ் நாவலரும், மேடைத் தமிழ்ப் பேச்சின் அபிவிருத்திக்குத் தனிப் பாடசாலைகளைக் கண்டு அக்கலையை ஆர்வத்தோடு வளர்ததவரும்1887 ஆம் ஆண்டு சென்னையில் குழுமிய மூன்றாவது இந்திய தேசியக் காங்கிரஸ் மகாசபையில் கைத்தொழில் , தொழிற்கல்வி , சுதேசியம் ஆகியவை பற்றி முதல் முதல் தாய்மொழியில் பொன்மாரி பெய்து நாட்டுக்கு நல்வழி காட்டியவருமாகிய எமது நற்றந்தையர் " என்று கூறுவது இங்கே நினைந்தின்புறத்தக்கதாகும் !' இத்தகு சிறப்பு வாய்ந்த பெருமையுடைய தியாகியாரின் பெயரைக் குறிப்பிடுவதில் தான் எத்தனைக் குழப்பம் நிலவுகிறது !ஒருசிலர் மூக்கன் ஆச்சாரியார் என்று குறிப்பிடுகின்றனர் .வேறு சிலர் " முக்கண்ணா " ஆச்சாரியார் என்றும் " மூக்கண்ணு " ஆச்சாரியார் என்றும் குறிப்பிடுகின்றனர் .இன்னும் சிலர் " முக்கன் " ஆச்சாரியார் என்றும் குறிப்பிடுகின்றனர் .ஆனால் முக்கண் ஆச்சாரியார் " என்பதே சரியான பெயராகும் என்பது தமிழ் அறிந்தவர்களுக்குப் புலனாகும் . சிவபெருமானுக்கு முக்கண்ணான் , முக்கண்ணன் என்ற பெயர்களுண்டு ; மூன்று கண்களையுடையவன் என்பது இதன் பொருள் . சிவபெருமானுக்கு நெற்றியில் உள்ள கண் மூன்றாவது கண் என்று புராணங்கள் புகல்கின்றன . ' நெற்றிக்கண்ணைக் காட்டினும் குற்றம் குற்றமே " என்று தமிழ்ச் சங்கத் தலைமைப் புலவர் நக்கீர் நவின்றதாக நாம் அறிகிறோம் , வடமொழியிலும் தமிழிலும் பெரும்புலமை பெற்றிருந்த பண்டிதமார்க்க சகாயம் ஆச்சாரியார் தமது புதல்வர்க்கு முக்கண் ஆச்சாரியார் ( பரமசிவம் ஆச்சாரியார் ) என்று பெயரிட்டது அவரது நுண்மாண் நுழைபுலனை நமக்கு நன்கு எடுத்துக் காட்டுகிறது !

ஸ்ரீ வீரவைராக்ய மூர்த்தி சுவாமிகள்

ஶ்ரீ வீர வைராக்கிய மூர்த்தி சுவாமிகள்
திருவண்ணாமலை அருகிலுள்ள சீனந்தல் எனும் ஊரில் ஆதி விஸ்வகர்ம பிராமண மடமான ஸ்ரீ ஜெகத்குரு ஆதி சிவலிங்காச்சாரிய குருபீடத்தின் ஏழாவது பீடாதிபதியே ஸ்ரீ வீர வைராக்கியமூர்த்தி சுவாமிகள் ஆவார் .இவர் இளமையிலேயே ருக்,யசூர், சாம, அதர்வண , பிரணவ எனும் ஐந்து வேதத்தின் தேர்ச்சியும் மற்றைய ஆகம,புராண இதிகாச நூல்களையும் கசடறக் கற்று வல்லுனரானார். இவர் திரிகால சிவபூஜை செய்து செம்பொருட்சோதியின் இன்னருள் பெற்று சிறப்புற வழி நடத்தி சென்றார்.
இவர் இவ்வாறு இருக்கும் போது திருவண்ணாமலை திருநகரை ஓர் மன்னன் ஆட்சி செய்து வந்தான் . அப்பொழுது கார்த்திகை தீபத்திருவிழா நிகழ்ந்து கொண்டிருந்தது .அவ்விழாவில் பஞ்சமூர்த்திகள் திருவீதி உலா வரும்  சமயம் திருவருணையில் உள்ள ஐந்து மடாதிபதிகளும் பல்லக்கில் ஆலய மரியாதையுடன் சுவாமிக்கு பின்னால் செல்வது வழக்கம். அவ்வண்ணமே திருவண்ணாமலையில் உள்ள பஞ்சமூர்த்திகளுக்கு பின்னால் பல்லக்கில் சென்றார்கள் .அது கண்ட மன்னன் சுவாமிஉலா வருவது ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கது. ஆனால் மடாதிபதிகளை பல்லக்கில் ஏற்றி வருவது எதற்காக எனக் கேட்டான் .அது கண்ட அங்கிருந்த அன்பர்கள் அவர்கள் ஆலயத்திற்கு நேரும் இடையூறுகளை நீக்க வல்லவர்கள் . எனவே தான் இவர்களுக்கு இத்தகைய சிறப்பு என கூறினார்கள். அவர்தம் சொல் கேட்ட மன்னன் நன்று இதோ இங்குள்ள கோவிலின் காராம் பசுவை உடல் வேறு தலை வேறாக வெட்டுகிறேன் எனக்கூறி வெட்டினான் .இவர்கள் தெய்வ வல்லமை உடையவராக இருப்பின் இப்ப சுவை உயிர்ப்பிக்கட்டும் .இல்லையென்றால் இந்த சிவாலயத்தை அழிப்பேன் என சீறி ஆவேசமாக ஆணையிட்டு சென்றான்.
இது கண்ட மடாதிபதிகள் பல வகையிலும் காராம் பசுவை உயிர் பெற வைக்க முயன்றனர். முடியாத நிலையில் கருவறையில் உள்ள ஸ்ரீ அண்ணாமலையாரிடம் சென்று முறையிட்டனர். அப்பொழுது அண்ணாமலையார் அசரீரியாக "இங்கிருந்து வடதிசையில் கண்ணுவ மகரிஷி ஆஸ்ரமத்தின் கண் ஸ்ரீ ஆதி சிவலிங்காச்சார்ய குருபீட பாரம்பர்ய ஏழாவது பீடாதிபதியாக உள்ள ஸ்ரீ வீர வைராக்கியமூர்த்தியை அழைத்து வந்தால் தான் இவ்வரிய பணியினை செய்ய முடியும். எனவே அனைவரும் சென்று அழைத்து வருக" என்று கூறி மலர்ந்து அருளினார் .இது கேட்ட மடாதிபதிகள் திருமூலாரண்ய திவ்ய க்ஷேத்திரமாகிய சீனத்தில் மடாலயம் நோக்கி சென்றார்கள். அப்பொழுது சுவாமிகள் வயது பதினான்கு ஆகும் அவர் தமது நித்திய அனுஷ்டானங்களை மிருகண்டு நதிக்கரையில் முடித்து சிவயோகத்தில் அமர்ந்து இருந்த வேலையில் இரண்டு புலிகள் அவர் இருபுறமும் நின்று காவல் இருந்தன.இது கண்ட மடாதிபதிகள்  நாம் வயதில் மூப்பு எய்தி பூரணத்துவ நிலைக்கு பக்குவப்பட்டு உள்ளோம். ஆனால் இவரோ சிறுவனாக உள்ளாரே, இவரால் எப்படி இச்சீரிய அருஞ்செயலை செய்ய முடியும் என மனதளவில் எண்ணினார்கள். இவ்வாறு இவர்கள் எண்ணியதும் புலிகள் கர்ஜிக்கத் துவங்கின. இறைவன் அருள் தூண்ட தியானம் கலைத்த சுவாமிகள் அப் புலிகளை சாந்தம் அடையச் செய்ய அவைகள் புலித் தோல்களாக மாறி விட்டன.பின் தங்களது தவறை உணர்ந்து, தங்களுக்கு நேர்ந்த இன்னல்களை எடுத்துக் கூறினர்.
ஸ்ரீ வீரவைராக்கியமூர்த்தி சுவாமிகள் ஸ்ரீ ஆதிசிவலிங்காச்சார்ய மூர்த்தியின் அருளாசியை பெற்று பின்வருமாறு கூறினார், "நன்று நாங்கள் திருவண்ணாமலைக்கு வந்து துண்டிக்கப்பட்ட காராம் பாவினை உயிர் உண்டாக்க வேண்டுமாயின் ஒரு நாழிகை தூரத்திற்கு ஒரு உலைக்கூடம் அமைக்க வேண்டும் .அங்கே பாதரட்சை, கமண்டலம், தண்டம் காய்ந்து கொண்டிருக்க வேண்டும்" என ஆணையிட்டார். சுவாமிகள் உத்தரவுப்படி அனைத்து ஏற்பாடுகளும் சிறப்பாக செய்யப்பட்டன.
சுவாமிகள் அன்று தனது வழிபாட்டை நிறைவு செய்து சீனத்தல் மடத்திலிருந்து புறப்பட்டு ஒவ்வொரு உலைக்கூடத்திலும் புதிதாக காய்ந்து கொண்டிருக்கும் பாதரட்சை, கமண்டலம், தண்டம், முதலியவற்றை அணிந்து கொண்டு பழுக்க காய்ச்சிய பாதரட்சையை பூண்ட வண்ணமாகவே திருவண்ணாமலை ஈசான்ய குளக்கரையை அடைந்தார். மாலைப் பொழுதை நெருங்கியதால் சந்தியா வந்தனத்தை அங்கிருந்து ஓர்க் கைபிடி புல்லை எடுத்துக் கொண்டு ஆலயம் நோக்கி சென்றார். சுவாமிகள் ஆலயத்தினை நெருங்க நெருங்க வெட்டப்பட்டிருந்த காராம் பசுவின் உடல் ஒன்றாக இணையத் துவங்கியது, பின் கோவிலின் உட்சென்று சிவலிங்க மந்திரத்தை கூறி கமண்டலத்தில் உள்ள புனித நீரினை காராம் பசுவின் மீது தெளித்து பிரம்பால் தட்டினார். உடனே உயிரிழந்த அந்த பசு முழக்கமிட்டு எழுந்தது. அப்பொழுது தாம் கொண்டு வந்த புல்லை அதற்கு கொடுத்தார். அப்ப சுவின் கன்று துயர் நீங்கி துள்ளி வந்து பாலுண்டது. இக்காட்சியைக் கண்ட மன்னனும் மக்களும் வியப்புற்று நின்றனர். உடனே சுவாமிகள் நின் அருமை அறியா இம்மக்கள் மத்தியில் நீ இருக்கலாகாது எனக்கூறி பசுவை முக்தி அடைய செய்தார். பின்பு பசுவானது மறைந்தது.
இது கண்ட மன்னன் சுவாமியை நோக்கி என்னால் இதனை நம்ப முடியவில்லை, இதில் ஏதோ சூழ்ச்சி இருப்பதாக நினைக்கிறேன், எனக்கூறி மீண்டும் சுவாமியை மன்னன் பரிசோதித்து பார்த்தான்.சுவாமியிடம் தாங்கள் உண்மையான இறைவனின் இன்னருள் உடையவர் எனில் நான் அளிக்கும் நெய்வேத்தியப் பொருட்களையே இறைவனுக்கு படைக்க வேண்டும் என்றான்.சுவாமிகள் அவ்வாறே ஆகட்டும் எனக் கூற அம்மன்னன் பல வகை மாமிச உணவுகளை தட்டிவி வைத்து ஓர் ஆடையால் மறைத்து அளித்தான்.சுவாமிகள் அண்ணாமலையாருக்கு அதனை நெய்வேத்தியமாக காட்டி பின் மேலாடையை நீக்க மாமிசங்கள் அனைத்தும் வண்ணமலர்களாக மாறி இருந்தன. அதனைக் கண்டதும் அனைவரும் வியந்தனர். மீண்டும் அம்மன்னன் நம்பவில்லை, மீண்டும் பரிசோதிக்க எண்ணினான். இறுதியாக தாங்கள் தவப்பயன்மிக்கவர் எனில் இங்குள்ள பெரிய கல் நந்தியை கனைத்தெழ செய்ய வேண்டும், எனக் கூறினான். அதைக் கேட்ட சுவாமிகள் தங்கள் விருப்பம் அதுவானால் இறைவன் குரு அருளால் அவ்வாறே நிகழும் என்றார். உடனே பெரியகல் நந்தி கனைத்து எழுந்து நின்று தனது காலை மடக்கி சுவாமிகளுக்கு நன்றி செலுத்தும் விதமாக மடாலயம் உள்ள திசையை நோக்கி தனது வலது காலை மடக்கி வலப்புறமாக தலையை திருப்பிய வண்ணம் அமர்ந்தது. ( திருவண்ணாமலை ஆலயத்தில் உள்ள நான்கு நந்தியும் இடது பக்கம் காலை மடக்கி அமர்ந்து இருக்க பெரிய நந்தி மட்டும் வலது பக்கம் காலை மடக்கியும் தலைவலது பக்கமாக பார்த்தவாறு உள்ளது). சிவலிங்க மந்திரத்தால் விளைந்த அரிய செயல்களை கண்ட மன்னன் மெய்சிலிர்க்க சுவாமியின் காலில் விழுந்து வணங்கி தனது ஆளுமைக்கு உட்பட்ட இந்த திருவண்ணாமலை முழுவதையும் உங்களுக்கு காணிக்கை ஆக்குகிறேன் ஏற்றுக் கொள்ளுமாறு வேண்டினான்.சுவாமிகள் பொருளாசை எமக்கு இல்லை எனவே எமக்கு தேவையில்லை எனக் கூறினார். இது கேட்ட மன்னன் இவ்வாதீன பீடாதிபதிகள் திருவண்ணாமலை ஆலயத்திற்கு வரும் சமயம் ஆலய பரிவாரங்களுடன் பல்லக்கில் அழைத்து வர வேண்டும் என செப்பேடு சாசனம் எழுதி வைத்து ,இன்றுமுதல் இம்மடம் மகத்துவமடம் என பெயர் பெறட்டும் என்று கூறி வணங்கி பணிந்து நின்றான்.
பின்னர் நால்வகை படைகளுடன் சுவாமிகளை அழைத்து சென்று மடாலயத்திற்கு சென்று மரியாதை செய்து விட்டு திருவண்ணாமலை திரும்பினான்.ஸ்ரீவைராக்யமூர்த்தி சுவாமிகள் வேத பாராயணம் செய்தும் மக்களுக்கு நல்லொழுக்கத்தையும், நற்பண்புகளையும் மக்களுக்கு பரப்பி வரலானார்.ஸ்ரீ சுவாமிகள் தனது மடத்தின் முதலாம் பீடாதிபதி ஸ்ரீஜெகத்குரு ஆதிசிவலிங்காச்சார்யமூர்த்தி சுவாமிகள் முக்தி அடைந்த இடத்திற்கு வலது புறம் தானும் முக்தி அடைந்து மக்களுக்கு இன்றளவும் அருள்பாலித்து வருகின்றார்.
ஸ்ரீ வீரவைராக்கியமூர்த்தி சுவாமிகள் முக்தி அடைந்த நாளிலிருந்து இன்று வரை அவருக்கு பின் வந்த மடாதிபதிகளாலும் விஸ்வகர்ம மக்களாலும் அவரது குரு பூஜா மகோன்னத விழா பிரதி ஆண்டு வைகாசி மாதம் முதல்ஞாயிற்றுக்கிழமையன்று ஆதினத்தில் வெகு சிறப்பாக நடந்து கொண்டிருக்கின்றது.

நளன் விஸ்வகர்மா

நளன் விஸ்வகர்மா இராமர் தன் மனைவி சீதையை மீட்டு வர இலங்கைக்கு செல்ல வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டது. அதற்கு கடலைக் கடக்க வேண்டும் இலங்கைக்கும் இந்தியாவிக்குமிடையில் அணை கட்ட ஏற்பாடு செய்தார். அணையைக் கட்ட ஒரு விஸ்வகர்மாவின் உதவி தேவைப்பட்டது. அவர்கட்கு நள விஸ்வகர்மா உதவிக்கு முன் வந்தார். அநுமான் மலைகளைப் பிடுங்கி வந்து கொடுக்க அதை நளன் இடது கையால் வாங்கிக் கொண்டே இருந்தார். தான் இத்தனை பாடுபட்டுக் கஷ்டப்பட்டு மலைகளைப் பிடுங்கிவரத் தன் இடது கையால் வாங்கித் தன்னை அவமதிப்பதாக அநுமான் உணர்ந்தார். இம்முறைப்பாட்டை இராமரிடம் கூறினார். இராமனுக்கோ அணையை சீக்கிரமே முடிக்கவேண்டும். அநுமான் கோபித்துவிட்டால் அணை வேலை தாமதமாகிவிடும் நளவிஸ்வகர்மாவையும் எதுவும் முடியாது என இருவரையும் சமாதானம் செய்து அணையை முடிக்க ஏற்பாடுசெய்தார். அன்று மாலை நளனும் அநுமானும் ஆற்றுக்கு நீராடச் சென்றார்கள். நீராடப் போகும் முன் தன் கமண்டலத்தைக் கழற்றி ஆற்றங்கரையில் ஒரு மரத்தடியில் வைத்தவிட்டு நீராடினார் நளன். நீராடி முடிந்தும் கமண்டலத்தை மறந்து விட்டதுபோல அங்கேயே விட்டுவந்தார். இருப்பிடம் வந்ததும் கமண்டலத்தை மரத்தடியில் வைத்துவிட்டு மறந்து வந்ததாகவும் அதைப்போய் எடுத்துவரும்படி அநுமானிடம் கூறினார். அநுமான் ஆற்றங்கரைக்குச் சென்றுகமண்டலத்தைக் கண்டு எடுக்க முயற்சி எடுத்தார். எவ்வளவுதான் முயன்றும் கமண்டலத்தை எடுக்க முடியவில்லை. மலைகளையும், மரங்களையும் வேரோடு பிடுங்கி வந்த அநுமானுக்கு நளனின் கமண்டலத்தை எடுக்க முடியவில்லை. தன்பலம் அறியாது அம்பலம் ஏறிய தன்னிலையை எண்ணி வேதனைப்பட்டார். பூர்வஞான பலத்தால் தான் தன் தாயின் கருவறையிலிருந்து வெளிவர முடியாதபோது தன்னை வெளிவர உதவி புரிந்த விஸ்வகர்மாவே நள விஸ்வகர்மா என உணர்ந்தார். தான் அகந்தையால் குறை கூறியதை எண்ணி வேதனைப்பட்டார். தன் தவறை உணர்ந்து நளவிஸ்வகர்மாவிடம் மன்னிப்புக் கேட்டார். இது இராமாயணம் தரும் கருத்து.

விஸ்வகர்ம சங்க கால புலவர்கள்

சங்ககாலப் விஸ்வகர்ம புலவர்கள் சங்க காலத்தில் தமிழ் வளர்த்த பெருமை விஸ்வகர்மா சமூகத்திற்கு உண்டு. விஸ்வகர்மா சமூகத்தைச் சார்ந்த சங்க கால புலவர்கள் சிலர் இதோ: உறையூர் ஏணிச்சேரி முடமோசியார் குட்டுவன் கீரனார் மதுரை கணக்காயனார் மதுரை கணக்காயனார் மகனார் நக்கீரர் குடவாயிற் கீர்த்தனார் வடமவண்ணக்கன் பெருஞ்சாத்தனார் தங்கால கொற்கொல்லனார் வடமவண்ணக்கன் தமோதனார் பொருத்தில் இளங்கீரனார் மதுரை நக்கீரர் மோசி கீரனார் மதுரை வேளாசன் (புறநானூறு) அத்தில் இளங்கீரனார் இடையன் நெடுங்கீரனார் உமட்டூர் கிழார் மகனார் இளங்கீரன் எயினந்தை மகனார் இளங்கீரன் கழாக்கீரன் எயிற்றியர்(பெண் புலவர்) செல்லூர்கிழார் மகனார் பெரும் பூதக்கொற்றனார் செயலூர் இறும்பொன் சாத்தன் கொற்றனார் மதுரை பொன்செய் கொல்லன் வெண்ணகனார் இடையன் சேதங் கொற்றனார் இம்மென் கீரனார் உவர்க் கண்ணூர்ப் பல்லங் கீரனார் குடவாயிற் கீர்த்தனார் பறநாட்டு பெரும் கொற்றனார் நக்கீரர் (அகநானூறு) இளங்கீரந்தையர் இருந்தையூர் கொற்றன் புலவன் உறையூர் முதுகூத்தனார் இளங்கீரன் உறையூர் முது கொற்றன் முதுகூத்தனார் கொல்லன் அழிசி குறுங்கீரன் கோழிக் கொற்றன் கொற்றன் கச்சிப்பட்டி பெருந்தச்சன் சேத்தன் கிரன் முடக்கொல்லனார் வினைதொழிற்சேர் கீரனார் மூலங்கீரனார் மதுரை கொல்லன் வெண்ணகனார் நற்றம் கொற்றனார் பாலங்கொற்றனார் தும்பி சேர் கீரனார் குடவாயிற்கீரத்தனன் பெருங்கொற்றனார் கீரங்கண்ணனார் காசிப்பண் கீரனார் கணக்காயனார் கண்ணன் கொற்றனார் கண்ணகாரன் கொற்றனார் கந்தரெத்தனார் பெருந்தச்சனார் எயினந்தையார் இளங்கீரன் அல்லங்கீரனார் குமரனார் மோசிகொற்றன் வெண்கொற்றன் பெருங்கொல்லன் கோடங்கொல்லன் கிரந்தை (குறுந்தொகை)

காலாங்கி நாதர்

காலாங்கி நாதர். இந்தப் பெயருக்குக்கூட, ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட விளக்கங்கள் உண்டு. அங்கி என்றால் ஆடை என்றும் அணிவது என்றும் பொருள். காலாங்கி என்றால் காலத்தையே ஆடையாக அணிந்தவர் என்பார்கள். இல்லையில்லை, அவர் காலாங்கி நாதர் இல்லை. காளாங்கி நாதர்... அதாவது காளம் என்றால் கடுமையானது என்று பொருள். அப்படிப்பட்ட கரிய நிறத்தையே ஆடை போல உடம்பு முழுக்க பெற்றவர் என்றும் கூறுவர் சிலர். இதுவும் பிழை... எப்பொழுது ஒருவர் நாதர் என்று தன்னை குறிப்பிடுகிறாரோ, அப்போது அவர் ஒரு குறிப்பிட்ட இறை அம்சத்துக்கோ இல்லை தன்னைக் கவர்ந்த அம்சத்துக்கோ தன்னை இனியவராகவும் அடிமையாகவும் ஆக்கிக் கொண்டவர். அப்படிப் பார்த்தால் காளாங்கி எனப்படும் சிவாம்சத்துக்குத் தன்னை அடிமையாக்கிக் கொண்டு காளாங்கி நாதரானவர் அவர் என்பார்கள். உண்மையில், அவர் பெயர்க்காரணம் துல்லியமாக விளங்கவில்லை. தனது பெயர்க் காரணம் பற்றி எங்கும் அவர் கூறவில்லை. வாழ்க்கை குறிப்பு காளாங்கி நாதர், தனக்கான ஜீவன் விடுதலை குறித்துதான் பெரிதும் சிந்தித்தார். ஊரையும் உலகையும் வழிப்படுத்த வேண்டும். அதற்கே நமக்கு இந்த ஜென்மம் என்றெல்லாம் அவர் எண்ணவே இல்லை. ஒவ்வொரு தனிமனிதனும் தன்னை கடைத்தேற்றிக் கொண்டாலே போதும்; சமுதாயம் தானாக மாறிவிடும் என்பதற்கு ஒரு முன் உதாரணம் போலவும் காலாங்கிநாதர் விளங்குகிறார் எனலாம். இவரது குருநாதர், திருமூலர். சீடனை பல விஷயங்களில் கடைத்தேற்றியவர். காலாங்கிநாதர், பேச்சைவிட கேட்டல் பெரிதென்று எண்ணியிருந்தார். எனவே அவர் பற்பல சித்தர்களது உபதேசங்களைத் தேடி அலைந்தார். பலரது உபதேசங்கள் அவரைத் தேடியே வந்தன. இப்படித்தான் ஒருமுறை, பூமியில் பிரளயம் ஏற்பட்டது. நிலப்பரப்பு முற்றும் நீரால் சூழ்ந்தது. மலைமுகடுகள் மட்டும் தப்பித்தன. மலை முகடுகளில் தான் சித்த புருஷர்களும் வசித்து வந்தனர். அவர்களை சந்திக்கும் பாக்கியம், பிரளயத்தால் காலாங்கிநாதருக்கு கிட்டியது. அதற்கு முன்பே காலாங்கிநாதர் காயகற்பங்கள் தயாரிப்பதில் நிபுணராக விளங்கினார். அதேபோல குளிகைகள் செய்வதிலும் வல்லவராக இருந்தார். உயிருள்ள அனைத்தும் உள்வெளித் தொடர்பு இயக்கத்தால் ஒரு நிலையில் இருக்காது. அதை நடுநிலைப்படுத்திவிட்டால் நீராக இருந்தால் மிதக்கலாம். காற்றாக இருந்தால் பறக்கலாம். உயிருள்ள மனிதன், சுவாசச் செயல்பாடு காரணமாக சதா புறத் தொடர்புடன் இருக்கிறான். இறந்தபின் அந்தத் தொடர்பு அற்று விடுகிறது. இதனால், எத்தனை திடமானதாக அவன் உடல் இருந்தாலும், மிதக்கிறது. அதற்கு முன்வரை திடமற்றதாகவே இருந்தாலும் மூழ்கித்தான் போகிறது. பறவைகள் பறப்பதன் பின்னணியிலும் இப்படி ஒரு நிலைப்பாடு இருந்து, அதுவே பறக்கத் துணை செய்கிறது. நுட்பமான சிந்தனைகளால் இவைகளை அறிந்த காலாங்கி நாதர், குளிகைகளை தயாரித்து அதை வாயில் போட்டுக் கொள்வதன் மூலம் புறத்தில் மூச்சடக்கி, அகத்துக்குள் குளிகை மூலமாகவே பிராண சக்தியைத் தந்து, உடம்பை புறத்தில் இருந்து பிரித்து, மிதத்தல் பறத்தல் போன்ற செயல்பாடுகளை சாதாரணமாக செய்பவராக விளங்கினார். அவரது குளிகைகளும் காற்றுக்குச் சமமான பிராண சக்தியை அளிப்பதாக இருந்தன. இதனால், சித்தர்கள் பலர் காலாங்கிநாதரை ஒரு விஞ்ஞானியாகவே பார்த்து வியந்தனர். பிரளய சமயத்தில், மலை உச்சியில் இருந்த சித்தர்கள், காலாங்கிநாதரின் குளிகை ஞானத்தை அவர் வாயாலேயே கேட்டும் அறிந்தனர். அப்போது, ‘தானறியும் அனைத்தும் பிறர்க்குக் கொடுக்கவே’ என்கிற ஒரு தர்ம உணர்வை அவருக்குள் விதைத்தனர். ‘‘நீ அறிந்ததெல்லாமும் கூட பிறர் கொடுத்த ஞானத்தால்தானே?’’ என்று கேட்டு, அவரைக் கிளறிவிட்டனர். அப்படியே மலைத் தலங்கள் ஏன் சித்தர்கள் வாழக் காரணமாகிறது என்பதையும் விளக்கினார். ‘பூமியில், தட்டையான நிலப்பரப்பில் திக்குகள் தெளிவாகத் தோன்றி ஒன்பது கிரக சக்திகளும் அந்த நிலப்பரப்பில் தங்களுக்குரிய பாகங்களில் நிலைபெற்ற பிறகே, அந்த மண்ணை, பின் அந்த மண்ணுக்குரியவனை ஆட்சி செய்கின்றன. மலையகத்தில் இப்படித் தட்டையான நிலப்பரப்பு இல்லை. மலை என்றாலே கூர்மையானது என்றும் ஒருபொருள் உண்டு. காற்று கூட இங்கே குளிர்ந்து விடுகிறது. இயக்க சக்தியான வெப்பமும் முழுத் திறனோடு இருப்பதில்லை. நீரும் நிலை பெறுவதில்லை... எவ்வளவு மழை பெய்தாலும் கீழே ஓடி விடுகிறது. மொத்தத்தில், பஞ்ச பூதங்கள் இங்கே தங்கள் இயல்புக்கு மாறாகவே விளங்குகின்றன. அடுத்து, கிரகங்கள் காலூன்றி அமர்ந்து சக்தி கொள்ள, சரிவான பரப்பில் இடமில்லை. இதனால், உலகப்பற்றை கைவிட்டு பஞ்ச பூத சக்திகளின் அதிவலுவான பிடியில் இருந்து தப்பித்து, தன் இச்சைப்படி சுதந்திரமாக செயல்பட, மலையகங்கள் துணை செய்வதை, ஓர் உபதேசமாகவே காலாங்கிநாதர் பெற்றார். எனவேதான் சிங்கம், புலி போன்ற வலிய மிருகங்கள் கானகத்தை, குறிப்பாக மலைக் கானகத்தை வலிமையானதாகக் கருதுகின்றன. தங்களுக்கு அங்கே பாதுகாப்பு இருப்பதாகவும் எண்ணுகின்றன. மலைச் சிறப்பை உணர்ந்த காலாங்கிநாதர், அங்கே புலிவடிவில் திரிந்த சித்தர் ஒருவரை இனம் கண்டு கொண்டார். ஒரு தவசி, மான் தோலில் அமர்ந்து தவம் செய்கிறார் என்றால், அவர் புலிபோல ஒரு சக்திக்குள் அடங்கி மோட்சம் பெற எண்ணுகிறார் என்பது நுட்பப் பொருள். அதே சமயம், புலித்தோல்மேல் அமர்ந்து ஒருவர் தவம் செய்தால், மற்ற அனைத்தையும் அடக்கி அவர் மோட்சம் செல்லத் தயாராகிறார் என்பதே நுட்பமான உட்பொருளாகும். பிற காரணங்கள், காலத்தால் பலரது எண்ண நுட்பங்களால் உருவானவைகளாக இருக்கலாம். காலாங்கி நாதரும், அடக்கி ஆளும் புலியானது அடங்கிய நிலையில் சாதுவாக இருப்பதை முதலில் உணர்ந்தார். அந்த மாறுபட்ட இயல்பை வைத்தே, அவர், அந்தப் புலி, தோற்றத்தில் தான் புலி; அதன் உயிர் அம்சம் வேறாக இருக்கலாம் என்பதை அறிந்து, துணிந்து அதன் முன்சென்று நின்றார். அந்தத் துணிவைக் கண்ட புலியும் சித்த புருஷராகத் தோன்றி, காலாங்கிநாதரின் பட்டறிவைப் பாராட்டினார். வாழ்வில் பல உண்மைகள் இப்படித்தான், இயல்புக்கு மாறுபட்ட இடத்தில், சில காரணங்களுக்காக ஒளிந்துள்ளன. அவைகளை கண்டறியத் தெரிந்தவனே ஞானி என்று உபதேசித்தார். அவர் கருத்து, காலாங்கி நாதரை புடம் போட்டது. இந்த உலக வாழ்க்கையை ஒருவார்த்தையில் கூறுவதானால், ‘மாயை’ என்பார்கள். மாயை என்றால், ‘இருந்தும் இல்லாமல் இருப்பது’ என்பதே பொருள். அடுத்து, நிலைப்பாடுகளில் மாறிக் கொண்டே இருக்கும். கடலோரமாய் அலைகள் எழும்புகின்றன. அந்த அலையின் ஒரு பாகம் உயர்ந்திருக்கும். மறுபாகம் தாழ்ந்திருக்கும். அதே மறுபாகம் அடுத்து உயர, உயர்ந்த பாகம் தாழும் இதில் உயர்வு தாழ்வை பார்க்கவே முடியாது. இரண்டும் சேர்ந்ததே அலை! அந்த அலையை உருவாக்கும் நீண்ட கடல் வெளியோ எந்த உயர்வு தாழ்வும் இன்றி சமனமாக நீண்டிருக்கும். எங்கே நிலமானது நீரை விட உயர்ந்து செல்ல எண்ணுகிறதோ, அங்கே அந்த விளிம்பில், ஓர் அலை பாயும் தன்மை ஏற்பட்டு விடுகிறது. ஆன்மாவும் வாழ்வில் மூழ்கிய இடத்தில் இருந்து உயர்ந்து எழுந்து, மூழ்கியதை தவிர்க்க நினைக்கும் போது அங்கே ஒரு பெரும் போராட்டம் எழுகிறது. ஒரு வகையில் அந்தப் போராட்டம்தான், இயக்கம். அங்கே இருக்கும்வரை இயக்கம்தான். அங்கிருந்து நீருக்குள்ளோ, நிலத்துக்குள்ளோ நாம்போய் விட்டால், அங்கே போராட்டம் இல்லை. அலைகடல் நமக்கு மறைமுகமாக போதிக்கும் பாடம் இது. சிந்திக்க சிந்திக்க இதுபோல வாழ்க்கை அம்சங்களில் நுட்பமான உட்பொருள் பொதிந்து கிடப்பதைதான் புலியாய் இருந்த சித்தரும், காலாங்கி நாதருக்கு விளங்க வைத்தார். அது, அவரது அகக் கண்களை நன்றாகவே திறந்துவிட்டது. பேசாமல் இருப்பதையும் கேட்பதையே பெரிதாகவும் கருதியவர், பின்னர், தான் அறிந்ததை பலருக்கும் உபதேசிக்கலானார். இவரால் பலர், நான் யார்? என்கிற கேள்வியில் விழுந்தனர். காலாங்கிநாதரோ நுட்பமான உட்பொருளை விளங்கிக் கொள்வதிலேயே குறியாக இருந்தார். ஒரு மரமானது இரை தேடி எங்கும் செல்வதில்லை. அது இருக்கும் இடத்திலேயே, அதற்கு உணவை பஞ்ச பூதங்கள் மூலம் இறைவன் தந்துவிடுகிறான். அதுவும், நின்ற இடத்திலேயே, காய் கனிகளை பதிலுக்கு வழங்குகிறது. சித்தனும் எங்கும் அலையத் தேவையில்லை. அமர்ந்த இடத்தில் அவன் தனக்கான உணவை, காற்று _ அதில் உள்ள நீர் _ தன் மேல் படும் ஒளி _ அதன் உஷ்ணம் மூலம் பெற முடியும் என்று நுட்பமாய் உணர்ந்தார். இதனால், பல நூறாண்டுகள் அமர்ந்த இடத்தில் தவம் செய்வது என்பது இவரது வாடிக்கையாகி விட்டது. திருமூலரே, இப்படி அமர்வதில் உள்ள சிறப்பு, நடப்பதிலும் உள்ளது என்பதை இவருக்குப் புரியவைத்தவர். அதன்பிறகே இவர் தேச சஞ்சாரியானார். அந்த சஞ்சாரங்களில், ஆமைக்குள் அடங்கிக் கிடந்த சித்தர் முதல், பட்சி ரூபமாய் திரிந்த சித்த புருஷர் வரை பலரை தரிசனம் செய்தார். அவர்கள் எதனால் மானிட உருவம் விட்டு அதுபோன்ற உயிர்களாக வடிவம் கொண்டார்கள் என்பதையும் அறிந்தார். இப்படி அவர் தரிசித்தவர்கள் பலர். அவர்கள், தசாவதார சித்தர்கள் ஆவர். திருமாலின் தசாவதார அம்சங்களிலேயே சித்த மூர்த்திகள், அந்த அவதார நோக்கங்களையே தத்துவமாகக் கொண்டு திகழ்ந்தனர். அவர்களையெல்லாம் தரிசனம் செய்தார். அதேபோல, அஷ்டமாசித்திகளை தங்களுக்குள் அடக்கிக்கொண்ட பல சித்தர்களை தரிசனம் செய்தார். அஷ்டமாசித்து எட்டும், தங்களின் பிரதி பிம்பத்துடன் கூடிப் பெருகியே 8 ஜ் 8=64 என்கிற கலைகள் ஆனது. இந்தக் கலைகளை நோக்கினால், அவைகளில் அஷ்டமாசித்து ஒளிந்திருக்கும். இந்தக் கலைகளும் தங்களின் பிரதி பிம்பங்களால் அணு அணுவாகச் சிதறி அறுபத்து நான்கு கோடியாயிற்று. இது சப்த லோகங்களில் பரவியதால், நானூற்று நாற்பத்தியெட்டுக் கோடியாயிற்று. இதில் ஒன்றைத்தான் கோடானு கோடி மனிதர்களாகிய நாம் நமக்கெனப் பெற்றுள்ளோம். ஒருவருக்கு தமிழாற்றல், ஒருவரிடம் எழுத்தாற்றல், ஒருவரிடம் பேச்சாற்றல் என்று அந்தக் கோடிகளின் தெரிப்புதான் நம் உயிரணுவுக்குள் புதைந்து நமக்கான வலிமையாக வெளிப்பட்டு நம்மை வழிநடத்துகிறது. நமக்குள் இருக்கும் ஓர் அணுவுக்கே நம் வாழ்வை ஒளிப்படுத்தும் ஆற்றல் உண்டென்றால், இவை அனைத்தையும் உள்ளடக்கிய அந்த நானூற்று நாற்பத்தியெட்டுக் கோடியின் மூலமான அஷ்டமா சக்திக்கு எவ்வளவு சக்தி இருக்கும்! கற்பனை செய்யும் சக்தி கூட நமது மூளைக்குக் கிடையாது. ஆனால், காலாங்கிநாதர் இப்படிப் பல நுட்பங்களை விளங்கிக் கொண்டவர். இறுதியாக, நகரங்களுள் சிறந்த காஞ்சியம்பதியில் அடங்கினார் என்பர். திருமூலர் திகைத்தார். இங்கே இருந்த நம் சீடன் காலாங்கி எங்கே போய் தொலைந்தான்? அதோ, அங்கே ஒரு இளைஞன் நிற்கிறான்! அவனிடம் கேட்டால், விஷயம் தெரியும்! என சிந்தித்தவராய், தம்பி! இங்கே ஒருவர் சமையல் செய்து கொண்டிருந்ததை பார்த்தாயா? என்றார். அந்த இளைஞர் திருமூலரின் பாதங்களில் அப்படியே விழுந்தார். கண்களில் இருந்து தாரை தாரையாக கண்ணீர் வழிந்தது. குருவே! மன்னிக்க வேண்டும். நான் தான் உங்கள் சீடன் காலாங்கி. நடுத்தர வயது தோற்றத்தில் இருந்தவன் தான், இப்போது இப்படி இளைஞனாகி விட்டேன், என்று அரற்றினான்.திருமூலர் ஆச்சரியத்துடன், காலாங்கி!இதென்ன விந்தை! இந்த அதிசயம் எப்படி நிகழ்ந்தது? உன்னை சமைக்கத்தானே சொன்னேன். அதை விட்டுவிட்டு, நீ என்ன செய்தாய்? என்றார். குருவே! தங்கள் உத்தரவுப்படி நான் சமைக்கவே செய்தேன். சோறு பாத்திரத்தின் அடியில் பிடித்து விடக்கூடாதே என்பதற்காக, ஒரு மரத்தின் குச்சியை ஒடித்து கிளறினேன். அவ்வளவு தான்! சோறு கருப்பாகி விட்டது. தாங்கள் வந்தால் அரிசியை பாழாக்கி விட்டாயே மடையா என திட்டுவீர்கள் இல்லையா? அதற்கு பயந்து, சோறை வெளியில் கொட்டவும் தயங்கி, அதை சாப்பிட்டு விட்டேன். அடுத்த கணமே என் முதுமை மறைந்தது. நான் இளம்பிள்ளையாகி விட்டேன், என்றார் காலாங்கி.திருமூலருக்கு ஆச்சரியத்துடன் கோபமும் வந்தது.சோறு என்ன ஆனாலும், என்னிடமல்லவா சொல்லியிருக்க வேண்டும். உண்மையை மறைப்பதற்காக அதை சாப்பிட்டிருக்கிறாய். குருவிடம் சீடன் எதையும் மறைக்க நினைப்பது பாவம். இந்த பாவத்திற்கு பரிகாரத்தை நீயே செய்து கொள், என சொல்லி விட்டு அங்கிருந்து அகல முயன்றார். காலாங்கி, திருமூலரின் காலைப் பிடித்தார். குருவே! இந்த சிறுவனை மன்னியுங்கள். என்னை பிரிந்து சென்றுவிட்டால், நான் உயிர் தரிக்கமாட்டேன். சற்று பொறுங்கள். உங்கள் முன்னாலேயே என் தவறுக்கு பரிகாரம் தேடிக்கொள்கிறேன், என்றவர் தொண்டைக்குள் விரலை விட்டார். சாப்பிட்ட சோறை வாந்தியெடுத்தார். இதைப் பார்த்த திருமூலர், அவர் வாந்தியெடுத்ததை எடுத்து அப்படியே சாப்பிட்டு விட்டார். அடுத்த கணமே அவரும் இளைஞராகி விட்டார். காலாங்கிநாதரும் இளமை மாறாமல் அப்படியே இருந்தார். வயதில் முதியவர்களாக இருந்தாலும், வாலிப முறுக்கைப் பெற்ற இவர்கள் சேலம் அருகிலுள்ள கஞ்சமலையில் தங்கியிருந்தனர். திருமூலரின் காலத்துக்கு பிறகு, அங்கிருந்து புறப்பட்டு, மதுரை அருகில் ஏராளமான சித்தர்கள் வசித்த சதுரகிரி மலைக்குச் சென்றார் காலாங்கி.அந்த மலையில் ஒரு சிவாலயம் கட்டும் பணியில் வணிகர் ஒருவர் ஈடுபட்டிருந்தார். மிக உயரமான, மனிதர்கள் மிக எளிதில் நுழைய முடியாத காட்டுப்பகுதியில் கோயிலைக் கட்டி வந்ததால், அவர் கையில் இருந்த பணமெல்லாம் தீர்ந்து விட்டது. யாரிடமாவது உதவி பெற்று கோயில் பணியை முடிக்க வணிகர் முடிவு செய்திருந்தார். இந்நேரத்தில் காலாங்கிசித்தர் அங்கு வரவே, அவரிடம், சுவாமி! தாங்கள் தான் இந்தக் கோயிலை கட்டி முடிக்க செல்வத்தை தந்தருள வேண்டும், என்றார். காலாங்கியோ துறவி. அவரிடம் ஏது பணம்? அவர் அந்த வணிகரிடம், நான் அருட்செல்வத்தை தேடி அலைபவன். மக்கள் நன்றாக வாழ அவர்களின் கர்மவினைகளை ஏற்று, என்னை வருத்திக் கொள்ளவே இங்கு வந்துள்ளேன், என்றார். வணிகரோ விடவில்லை. அவருடனேயே தங்கி அவருக்கு பல சேவைகள் செய்து வந்தார். அந்த வணிகரின் குரு பக்தியையும், கோயில் கட்ட வேண்டும் என்ற மனஉறுதியையும் மெச்சிய காலாங்கிநாதர், அந்த மலையில் கிடைத்த பலவித மூலிகைகளை பறித்து வந்தார். அவற்றில் இருந்து தைலம் தயாரித்தார். அந்த தைலத்தைக் கொண்டு தங்கம் தயாரித்தார். அதில் கோயில் கட்ட தேவையான அளவு வணிகருக்கு கொடுத்தார். மீதி தங்கம் ஏராளமாக இருந்தது. ஒரு பெரிய பள்ளத்தில் அதைப் போட்டு மூடி, பெரும்பாறை ஒன்றால் மூடிவிட்டார். கெட்டவர்களின் கையில் அது கிடைத்தால், அதை தவறாகப் பயன்படுத்துவார்கள் என்பதால் அப்படி செய்தார். மேலும் அந்தப் பாறையை சுற்றி காளி, கருப்பண்ணன், வராஹி, பேச்சியம்மன் என்ற காவல் தெய்வங்களை பிரதிஷ்டை செய்து அந்தப் பொன்னை பாதுகாக்கச் செய்தார். பழநியில் முருகனுக்கு சிலை செய்த போகர் இவரது சீடர்களில் ஒருவர். சதுரகிரி மலையில் பல சித்தர்களை அவர் கண்டார். இந்த சித்தர் காற்றைப் போன்றவர் என்பதால் பறக்கும் சக்தி பெற்றிருந்தார் என்கிறார்கள். இதைப் பயன்படுத்தி அடிக்கடி சீனா சென்று வந்துள்ளார். இவர் அங்கேயே சமாதி அடைந்ததாக ஒரு தகவல் இருக்கிறது.இன்னும் சிலர், தான் தன் குருவுடன் வசித்த கஞ்சமலையில் இரும்புத்தாதுவாக மாறி அங்கேயே ஜீவசமாதி அடைந்தார் என்கிறார்கள். இப்போதும் கஞ்சமலையில் லிங்கவடிவில் அருள் செய்வதால், இந்த லிங்கத்தை சித்தேஸ்வரர் என்கின்றனர். அமாவாசை அன்று இவரை தரிசிப்பது விசேஷம். கஞ்சமலையை பவுர்ணமியன்று மாலையில் கிரிவலமும் வருகின்றனர். இம்மலையிலுள்ள மூலிகை காற்று பல நோய்களை தீர்ப்பதாக பக்தர்கள் சொல்கிறார்கள். இம்மலையின் சுற்றளவு 18 கி.மீ.,பிரம்மலோகத்திற்கே இவர் சென்று விட்டதாகவும் சொல்கின்றனர். அந்த லோகத்தில், ஒரு வில்வமரத்தூண் இருக்கிறது. இதை காலங்கி நாதர் கால் என்பர். இந்த தூணில் அவர் உறைந்திருப்பதாகவும், பிரம்மனை வழிபடுபவர்களுக்கு காலாங்கிநாத சித்தரின் அருள் கிடைக்குமென்றும், அவர்களின் தலைவிதி மாற்றப்பட்டு ஆயுள் அதிகரிக்கும் என்றும் சொல்கிறார்கள்.இன்னும் சில நூல்களில், இவர் காஞ்சிபுரத்தில் சமாதி அடைந்ததாகச் சொல்லப்பட்டுள்ளது.காலாங்கி முனிவர் காலத்தை வென்றவர். ஒருமுறை உலகமே தண்ணீரால் அழிந்த வேளையில், இவர் மேருமலையில் ஏறி அங்கிருந்த சித்தர்களுக்கு காயகல்ப வித்தைகள் பலவற்றை சொல்லிக் கொடுத்திருக்கிறார். இவரை வணங்குபவர்களுக்கு கோபம் கட்டுப்படும். திறமைசாலியாக இருப்பார்கள் என்பது நம்பிக்கை. காலாங்கி நாதர்விஸ்வகர்ம மரபில் பிறந்தவர் காலாங்கி நாதர். கால் + அடங்கி = காற்றினை உடலாகக் கொண்டு வாழ்ந்தவர். ஆகையால் காலாங்கி எனப் பெயர் பெற்றார் எனலாம். காலாங்கி நாதரின் குரு திருமூலர் ஆவார்; சீடர் போகர். ஒரு முறை காலாங்கி நாதர் சதுரகிரியில் தவம் இயற்றிக் கொண்டிருக்கையில், சிவன் கோயில் கட்ட வேண்டும் என்ற தணியாத ஆசை கொண்ட ஒரு வணிகனுக்கு வகார தைலம் மூலம் பொருளுதவி செய்த செய்தி, சதுரகிரித் தலபுராணத்தில் குறிக்கப் பெற்றுள்ளது. சதுரகிரியில் தான் சந்தித்த சித்தர்களைப் பற்றி, காலாங்கி நாதர் தமது ஞான விந்த ரகசியம் 30 என்ற நூலில் குறிக்கிறார். இவர் மருத்துவத்திலும் ஆன்மிகத்திலும் பல நூல்கள் செய்துள்ளார். அவருடைய வகாரத் திரவியம், வைத்திய காவியம், ஞான சாராம்சம் அவற்றுள் குறிப்பிடத்தக்கவை. ஞான பூஜா விதி, இந்திர ஜால ஞானம், ஞான சூத்திரம், உபதேச ஞானம், தண்டகம் போன்ற வேறு பல நூல்களையும் காலாங்கி நாதர் இயற்றியுள்ளார். இவர் சமாதி காஞ்சிபுரத்தில் உள்ளதாகக் கூறுவர். காற்றையே உடலாகக் கொண்டவர் என்றும் காலனைப் போன்ற நெருப்பானவர் என்றும், காலனால் நெருங்க முடியாதவர் என்றும் காலங்கி நாதருக்கு பெயர்க் காரணமுண்டு. காலங்கி நாதர் சித்தர்களில் மிகவும் ஆற்றல் வாய்ந்தவர். திருமூலரின் சீடர்களில் முதன்மையானவர். இவர் மூவாயிரம்வருடங்களுக்கு மேல் வாழ்ந்திருந்தார் என்று யோக முனிவர் இவரைப் பற்றிக் கூறியுள்ளார். யுகங்களைக் கடந்து வாழ்ந்த காலங்கி நாதர் பல ரிஷிகளையும் சந்தித்து ஆசி பெற்ற சம்பவங்கள் பலவுண்டு. திரேதாயுகத்தில் ஒரு சமயம் பூவுலகின் ஒரு பகுதியில் கொடியதொரு பிராளயம் ஏற்பட்டது. மழையும், புயலும் வெள்ளமும் கரை புரள பூவுலகம் மூழ்கிக்கொண்டிருந்தது. அங்கிருந்த மரம்,செடி, கொடிகள், யாவும் மூழ்கிய நிலையில் காலங்கிநாதர் ஒரு பெரிய மலைமேல் ஏறினார்.வெள்ளம்உயர்ந்துகொண்டே இருந்தது. அதற்கேற்பக் காலங்கி நாதரும் மலை உச்சியை நோக்கி ஏறிக்கொண்டேபோனார்.காலங்கி நாதர் இப்படி ஒரு பிரளயத்தை அதுவரை சந்தித்ததே இல்லை. மக்கள் எல்லோரும் வெள்ளத்தில் மூழ்கி இறந்து போன் துயரம் நெஞ்சை வாட்டியது மலையின் உச்சியை நோக்கியே சென்று கொண்டிருந்த காலங்கி பல சித்தர்களும், ரிஷிகளும் ஓரிடத்தில் கூட்டமாகக் கூடி நிற்பதைக் கண்டார். “ரிஷிமார்களே!...எல்லோரும் இவ்விடத்தில் கூடி நிற்கும் காரணத்தை நான் அறியலாமா? என்று கேட்டார்” காலங்கி நாதர். “சித்தரே இதற்கு மேல் எங்களால் உயரே ஏறிச் செல்ல முடியவில்லை.அதனால் இங்கேயே நிற்கிறோம்.வெள்ளம் உயர்ந்து கொண்டே இருக்கிறது. நாங்கள் பிழைக்க முடியாது. உம்மால் முடிந்தால் உயரேஏறிச் சென்று உயிர் பிழைத்துக்கொள்ளவும் ” என்று அந்த ரிஷிகள் காலங்கி நாதர்க்கு பதில் கூறினார்கள். அதனைக் கேட்ட பின்பும் காலாங்கி நாதர் மலையுச்சிக்கு ஏறி சென்றார். அங்கு ஒரு பயங்கரமான புலி படுத்துக்கிடப்பதைக் கண்டார். அதனருகில் சென்று கூர்ந்து கவனித்தபோதுதான் தெரிந்தது யாரோ ஒரு சித்தர் புலி உருவத்தில் படுத்து இருக்கிறார் என்பது. மனிதர்களின் தொல்லைகளில் இருந்து விடுபடவே அருவுருவாக அங்கு தங்கி வாழ்ந்து வருவது தெரிந்தது. காலாங்கி நாதர் அந்த சித்தருக்கு வணக்கம் செய்துவிட்டு மேலும் தம் பயணத்தை தொடர்ந்தார். மலை மீது ஓரிடத்தில் ஒரு சுனை இருப்பதைக் கண்டார். காலாங்கி நாதர் அந்தச் சுனை ஓரத்தில் ஓர் அபூர்வக் காட்சியைக் கண்டார்.மீனின் உடலும், மனித முகமுமாய் ஒரு ரிஷி ஆழ்ந்த தவத்தில் இருந்தார்.அவர் மச்ச ரிஷி என அழைக்கப்பட்டவர். மச்ச ரிஷிக்கு வணக்கம் செய்து பயம் தொடர்ந்தபோது மற்றோர் இடத்தில் ஆமை உடலும் மனிதமுகமுமாய் ஒரு ரிஷியை தரிசித்தார். அவர் “ காலங்கி நாத நான் பன்னொடுங்காலமாக இங்குதவமிருக்கிறேன். என்னைப் பார்க்க இதுவரை யாரும் வந்தது இல்லை. இங்கே உனக்கு என்ன வேண்டும்?” என்ற குரல் கேட்டு திரும்பினார் காலங்கி நாதர். அப்படி அழைத்தவர் வராகரிஷி. காலங்கி நாதர் அவரை வணங்கி உபதேசம் பெற்றார். பிரளயம் ஏற்பட்டு மலையுச்சி நோக்கி திரேதாயுகத்தில் பயணம் செய்த காலங்கி நாதர் அதன் பிறகும் பல ரிஷிகளைக் கண்டு உபதேசம் பெற்றார். வாமன, பரசுராமர், பலராமர்,பெளத்த, கல்கி, போன்ற ரிஷிகளும் திரேதாயுகத்திலிருந்து தவம் செய்து வருவதை அறிந்து காலங்கி நாதர் அவர்கள் யாவரிடமும் வணங்கி ஆசி பெற்றார்.சதுரகிரி மலைப்பகுதியில் வேதவியாசர்,மிருகண்டேயர்,பதஞ்சலி நாதரிஷி போன்ற முனிவர்களையும்,குதம்பைச் சித்தர்,பாம்பாட்டி சித்தர், ஞான சித்தர், வேதாந்த சித்தர், தவசித்தர், யோக சித்தர் போன்றவர்களயும் சந்தித்து அவர்களின் பேரருளைப் பெற்றார். அதன் பின்பு காலங்கி நாதர் தவத்தில் ஆழ்ந்திருந்த போது அங்கே வந்த வணிகன் ஒருவன் அவரைப் பற்றி மிகவும் கேள்விப்பட்டு அவரது கால்களில் வீழ்ந்து வணங்கி அழுதான். தான் அவரைப் பார்க்க வந்த நோக்கத்தைக் கூறினான்.